Impakt festival couch.club: dissidents & restrictions
Vanmiddag had ik de eer, samen met Erik Borra, als panellid deel te nemen aan een discussie over internet en censuur op het impakt festival in Utrecht. David Danish (Iraanse schrijver, journalist en Midden-Oosten deskundige) en iemand van the great firewall of china zouden ook mee discussieren, maar waren helaas verhinderd. Wel was Nick Dearden van Amnesty International present, hij houdt zich ondermeer bezig met het irrepressible.info project.
Irrepressible.info is een awareness project, met een database van korte stukjes tekst die in bepaalde landen gecensureerd wordt. Met behulp van een klein beetje html code kan iedereen deze snippets opnemen op zijn/haar weblog of site. Zie bijvoorbeeld de hoofdpagina van mijn eigen weblog. De eerste keer dat ik dit project leerde kennen was via de weblog van Krispijn Beek, maar nu heb ik dus de man achter het project ontmoet.
De discussie werd geleid door Richard Boers, van de balie uit Amsterdam. Het was een informele discussie, met veel zijpaden. Nick begon met een presentatie over het fenomeen van internet censorship en cyber dissidenten. Hij toonde het voorbeeld van Shi Tao, die dankzij het vrijgeven van informatie door yahoo nu in China een gevangenisstraf van 8 jaar uitzit wegens het wereldkundig maken van kritiek op de regering.
Erik en ik waren uitgenodigd via ons werk voor open-search, de peer-to-peer zoekmachine die censuur van zoekresultaten onmogelijk moet maken (meer op onze site). Aan de gezichtsuitdrukking te zien, waren een behoorlijk aantal van de aanwezigen in het publiek onder de indruk van het feit dat google al je bewegingen opslaat in een profiel. Niet alleen de termen waar je op zoekt worden onthouden, ook welke van de zoekresultaten je aanklikt gaan in een grote database. Dit alles natuurlijk om hun zoekmachin te verbeteren, maar intussen kan bijvoorbeeld de amerikaanse overheid deze gegevens in het kader van, noem eens wat, terrorismebestrijding ook opvragen en napluizen.
Een aansprekend voorbeeld van internet censuur door google is hoe de chinese en westerse versie van google images reageren op de zoekterm ‘tiananmen square’ (plein van de hemelse vrede). Beiden hebben een nogal selectieve set van foto’s in de aanbieding: de chinese versie laat uitsluitend blije mensen zien die zichzelf fotograferen op het plein. De westerse versie bevestigd het door de vs gekoesterde beeld van de kwade chinese regering, door alleen foto’s te tonen van tanks die het plein opreden tijdens de grote studentenprotesten.
Overigens, dat het internet van de wereld een global village maakt, weerlegden wij eerder in een kaart (pdf) die we voor de govcom.org foundation maakten. We zien hier de wereld, maar de landen zijn geschaald aan de hand van het aantal mensen, relatief gezien, dat in elk land toegang heeft tot internet. Dus heeft in een land 50% van de mensen toegang tot internet, dan is het land de helft van de grootte die het op een normale wereldkaart heeft. Wat we dan zien is dat Afrika, Zuid-Amerika, Oost-Europa, Azie en de voormalige sovjet unie zo goed als niet bestaan wat internet betreft.
Maar censuur is niet iets dat zich alleen ver van je bed afspeelt. Zo zijn er een heleboel voorbeelden van misbruik van het copyright in de vs om websites en weblogs te censureren. Zelfs nog dichter bij huis, in bijvoorbeeld Frankrijk en Duitsland, is het google die bepaalde sites buiten de zoekresultaten houdt.
Maar content-providers zoals google zijn niet als enige verantwoordelijk voor het implementeren van censuur. Nick merkt op dat ook de leveranciers van de apparatuur waar het internet uit bestaat hier een verantwoordelijkheid in hebben. Bedrijven als cisco en sun microsystems leveren graag aan bijvoorbeeld China, en verschuilen zich achter het argument dat de apparatuur volkomen generiek is. Tot slot zijn er nog de grote telecommunicatiebedrijven die de netwerken onderhouden waar het internet op is gebaseerd. In toenemende mate zeggen deze bedrijven dat ze bepaald internetverkeer liever niet op hun netwerken toestaan, of mischien alleen toestaan tegen hogere vergoedingen (het net neutrality debat).
Bovenstaande doet geen recht aan de discussie, waarin veel en veel meer aan de orde kwam. Het was dan ook een plezierige discussie, die we naderhand onder het genot van een biertje aan de Oude Gracht voort hebben gezet. Helaas waren we te laat om de Dom nog te kunnen beklimmen, en ook de coffeeshop waar Nick nog een souvenir wou kopen was op last van de politie gesloten. Desondanks een plezierige dag gehad en interessante nieuwe contacten opgedaan.
