De pot verwijt de ketel…

Er is inmiddels een groep kritici die kritiek hebben op de kritici (de meta kritici). Met een inderhaast uit de losse pols neergewakt manifest zetten zij de verhoudingen binnen GroenLinks nog eens extra op scherp, iets waar ze zelf nu juist kritiek op hadden. De kritici worden aangeduid als ‘Platvoet-indianen’ en ‘Leo Platvoet en zijn vriendjes’. Los van dat ze zo nogal denigrerend bezig zijn, en ik me hierdoor flink beledigd voel (ik sta achter hetgeen in het originele manifest werd bepleit, Platvoet ken ik verder niet echt, toch ben ik blijkbaar een vriendje van Platvoet en hoef ik daarom niet serieus genomen te worden), vraag ik me af wat de achterliggende gedachte is: uitroeien die kritici, net zoals de europeanen dit deden met de Amerikaanse indianen?

Kijkende naar de ondertekenaars van die zwakke parodie (alsjeblieft, laat het parodieren aan David over!) zie ik een aantal bekenden voorbijkomen. Zo zie ik dat de secretaris van de werkgroep oss de lijst heeft ondertekend (liever had ik natuurlijk gehad dat hij dit op persoonlijke titel zou doen, net zoals ik mijn naam niet als voorzitter van diezelfde werkgroep aan dat andere manifest verbind), en andere namen zie ik regelmatig terug op de planeet of in andere GroenLinks settings. Het komt mij voor (mischien zit ik er wel naast hoor), dat het vooral mensen zijn die zich om het linkse gedachtengoed bekommeren.

Dat is op zich prima, ik heb zelf niet zo veel met dat elitaire gewauwel over linkse politiek enzo, daar ben ik simpelweg niet intelligent genoeg voor (mischien ook wel desinteresse). Mij gaat het om groen, als de aarde naar de kloten gaat heb je niets aan vrijheid of geen vrijheid. En de hele liberale koers is nu juist tegengesteld aan zorg om het milieu!

In de laatste nationale verkiezingen was te merken hoe weinig groen GroenLinks eigenlijk is. Milieu was weer helemaal hip, Al Gore stond midden in de belangstelling, maar GroenLinks wist hier niet van te profiteren. In het debat miste groen volledig, het werd ook niet door GroenLinks op de agenda gezet. Welnee, we waren te druk met vrijheid eerlijk delen.

Op zich is dat prima, maar haal dan alsjeblieft het woordje ‘Groen’ uit de naam. Doop de partij om tot ‘LiberaalLinks’ of iets dergelijks. Houdt niet de schijn op dat je om groen geeft. Dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben.

Arnoud merkt op Michels weblog nog op dat het verkiezingsprogramma is zoals het is, en dat de koers dus goed ligt. Ik was ook op het congres waar dat programma werd vastgesteld, en kan me herrineren dat het een nogal controversieel verkiezingsprogramma was. Het was helaas beperkt amendeerbaar, het grootste deel van de amendementen was voorafgaand aan het congres door het partijbestuur al met slecht onderbouwde argumenten van tafel geveegd. Beroep hiertegen werd onmogelijk gemaakt. Ik kan me ook herrineren dat een heleboel leden gefrustreerd de zaal verlieten, kreten als ‘na 30 jaar ben ik het zat, ik stop ermee’, ‘wat een stelletje liberalen’ en ‘wat doe ik hier’ uitbrengend. Dus zo vanzelfsprekend vind ik het niet dat het verkiezingsprogramma een goede weergave is van wat GroenLinks er nu van vind.

In reactie op dezelfde post op Michels weblog merkte Michel zelf op ‘de lage peilingen zijn net zo makkelijk toe te wijzen aan dat manifest. Dat is net zo zinnig als die peiligen toe te wijzen aan de koers.’. Ik moet Michel teleurstellen, maar we zitten nog steeds met de causaliteit der dingen. De dalende trend toeschrijven aan iets wat pas ruim na de inzet van die trend heeft plaatsgevonden is hetzelfde als van een gebouw afspringen in de aanname dat zwaartekracht iets is dat alleen invloed op je heeft als je het erkend.

Ik zei het in een eerdere post al: ik ben veroordeeld tot GroenLinks. Er is namelijk geen andere partij die zich inzet voor groen en milieu. Zodra er echter een partij komt die zich daar op richt, zonder allerlei stokpaardjes op het gebied van sociale politiek, dan ben ik een van de eerste leden. En het zou mij verbazen als ik de enige was die zo’n overstap serieus zou overwegen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben absoluut een linkse rakker, maar dat gaat veel en veel minder diep dan de groene overtuiging.

Laat ik dan toch eindigen met een paar positieve noten. Zo probeert Lisette de Boer in haar weblog de discussie terug te trekken naar waar het om gaat: de inhoud, dat ga ik met aandacht volgen (ik zit er zelfs aan te denken om even de Klijmij’s en en Vermasten uit mijn persoonlijke planeet te filteren tot het zuurheidsgehalte weer enigszins is gedaald, ik wordt namelijk agressief van denigrerende opmerkingen over mijn persoontje en dat leidt weer tot een spiraal van zure berichtjes, niet productief).

Daarnaast, ik zei het eerder al, terug naar de basis! Gisteren was er weer een plenaire bijeenkomst van onze haagse werkgroep milieu, een werkgroep waar ik me als bestuurslid de afgelopen tijd flink voor heb ingezet. Hoewel het ook hier even mis dreigde te gaan met zuurheid in verband met het Erasmusveld en de volkstuintjes (zuur doen en conflicten zijn nu eenmaal verleidelijk, volgens de Budhisten omdat je dan een vals gevoel van ‘ik leef’ krijgt) ben ik erg blij met deze groep. Een aantal zeer deskundige, geinterreseerde (soms zelfs gepassioneerde) groene heren en dames, die zich samen sterk maken voor het groen in Den Haag. En dat is hard nodig, met de betonsocialisten van het PvdA en de liberalen van de VVD.

Tot slotterdeslot, de evaluatiebijeenkomsten. Binnenkort gaan we samen met Delft en enkele andere afdelingen een bijeenkomst organiseren ter voorbereiding op de ‘officiele’ bijeenkomst in Rotterdam. In voorbereiding daarop weer een lokale bijeenkomst in Den Haag zelf. Daar zal het niet gaan over indianen en elites, maar over inhoud.

(disclaimer: geen van het bovengenoemde dient opgevat te worden als een persoonlijke aanval, graag wil ik met eenieder door een deur blijven gaan)

Flattr this

7 Responses to “De pot verwijt de ketel…”

  1. Paul Vermast Says:

    Hoi Koen,
    Volgens mij moeten er even een paar dingen recht worden gezet. “Mijn” manifest is geen parodie, maar een serieuze oproep tot een open, levendig en stevig debat binnen GroenLinks over koers, milieu en het “linkse gedachtegoed”. Woorden als “Platvoet vriendjes” en “Platvoet-indianen” staan niet in het manifest, dat bedoelen we dus ook niet. Het is nog minder de bedoeling de ondertekenaars te beledigen. Maar (om de titel van jouw stukje even te lenen) de pot verwijt de ketel nu wel dat ‘ie zuur is. Het manifest platvoet (om het zo maar te noemen) is een manifest dat in 9 kantjes opsomt wat er allemaal mis is en legt daarvan de “schuld” bij de partijtop. Vervolgens is dit manifest actief richting de media gestuurd op een moment dat de interne discussie binnen GroenLinks nog moet starten (dat is deze maand). De strekking van mijn manifest is dat we ons wel degelijk dezelfde zorgen maken als de ondertekenaars van het manifest platvoet, maar de bal niet eenzijdig bij de partijtop willen leggen. We de discussie met veel enthousiasme intern willen voeren (en daarmee bedoel in nadrukkelijk NIET achter gesloten deuren. Maar een discussie binnen GroenLinks voer je niet via de krant). Dat de media het oppikken is best, maar zoek het alsjeblieft niet op. Want nu wordt het beeld dat GroenLinks al maanden lang ruziĆ«nd over straat rold steeds groter en dat is volgens mij domweg niet waar. Ook ik maak me zorgen over het feit dat we het milieupunt niet kunnen claimen en juist ook dat groen is de reden dat ik lid ben van onze partij. Ik heb een ‘geschiedenis’ van 15 jaar actief-zijn in de milieubeweging, dus die is me zeer lief! Om maar te zeggen dat onze verschillen niet zo ver uit elkaar liggen. Terug naar de basis is de juiste oproep. Maar dan met een frisse en open discussie de komende maanden en zonder manifesten naar de media te sturen. Want ik sta voor een vrolijke, kwetsbare (in de goede zin van het woord), groene en sociale partij waarin een afwijkende mening gehoord mag worden en er een goede discussie over kan worden gevoerd.

    Hartelijke groet,

    Paul Vermast

  2. gmc Says:

    Paul, mijn excuus als ik jullie manifest als parodie zag, dat is de indruk die het op me maakte. Of dat iets zegt over mijzelf of over het manifest, dat laat ik aan anderen om te beoordelen. Wat me wel opviel is dat het manifest pas aandacht kreeg toen het naar de pers ging, dus mischien was dat wel nodig? De benamingen ‘Platvoet-indianen’ en ‘Platvoet en zijn vriendjes’ komen van ondertekenaars van het jouw manifest, en ik merk dat dat ook bij veel andere mensen die de kritiek terzijde schuiven als reden wordt gegeven om er maar vooral niet serieus naar te hoeven kijken. Ik heb geen idee wat Platvoet gedaan heeft om die behandeling te verdienen (zo lang zit ik ook weer niet bij GroenLinks), en al helemaal niet wat ik heb gedaan om zo behandeld te worden.

    Ook de suggestie dat het manifest zou zijn opgesteld in achterkamertjes vind ik kinderachtig. Volgens mij was iedereen gewoon welkom bij die bijeenkomsten. Dat mensen niet willen komen, omdat ze een of andere diepgewortelde afkeer van Platvoet hebben is jammer, ik ben dan weer zo naief om te denken dat je je daaroverheen moet zetten om voor de partij te gaan. Even die ego’s aan de kant, en er voor gaan. Wellicht had jij dan ook je stempel op dat manifest kunnen drukken, zodat je nu niet een tegenmanifest hoefde te brengen. Want dat zaait alleen maar meer verdeling.

    Dank voor je reactie, en blij te horen dat we dichter bij elkaar staan dan ik in eerste instantie dacht.

  3. Michel Klijmij Says:

    Los van alle manifesten, even iets over groen: er wordt volgens mij nogal onterecht gedacht dat omdat Al Gore even in de aandacht was, GroenLinks daarvan had moeten profiteren. Nu had dat misschien wel een beetje gekund, maar uiteindelijk stond ook middenin de Al Gore-hype milieu nog altijd buiten de top 10 van items waarop mensen hun stem baseerden.

    Waar het verlies wel aan ligt kan ik zo makkelijk niet verklaren. Daarvoor zijn juist die bijeenkomsten. De koers is maar een klein onderdeel van het geheel. Wij als betrokken GroenLinksers, die zelfs naar congressen gaan, kijken daar wel naar. De gewone man (m/v) op straat niet. Ik denk dat het voor een groter deel te verklaren valt uit de onduidelijke ideologie erachter. Met de SP weet je wat je krijgt: Jan Marijnissen, hoge uitkeringen, en alles blijft zoals het was. Bij GroenLinks is dat beeld nog niet duidelijk. En daarmee krijg je geen fijn veilig gevoel. Daar moeten we ook eens wat aan doen. Want hoe graag GroenLinksers ook naar de inhoud kijken: voor de meeste mensen doet die inhoud er niet zo toe. Als dat er wel toe deed had de SP namelijk lang niet zoveel stemmen gehaald. Mensen stemmen op het totaalbeeld van partijleider, imago en ideologie. Niet op het verkiezingsprogramma (op een beperkte groep na, waarvoor je dus wel een goed programma moet hebben).

  4. gmc Says:

    Ik denk dat stemmen gebaseerd wordt op 1. mediauitingen, 2. stemwijzer, 3. persoonlijke belevingswereld. De eerste is het belangrijkst, daar baseren de meeste mensen hun stem op. Het zijn vooral mediauitingen van landelijke politici die er hier toe doen, dus dat is de landelijke koers. De stemwijzer schijnt voor veel mensen de doorslag te hebben gegeven tussen sp of groenlinks (heb hier geen onderzoek naar gedaan, maar dat hoor ik vaak in eigen omgeving), en dat valt dan uit in het voordeel van de sp deels omdat milieu niet mee is genomen in die stemwijzer(s). De persoonlijke belevingswereld is van beperkte invloed. Dat gaat dan om burgers die betrokken zijn bij hun eigen leefomgeving, en waar bijvoorbeeld een lokale groenlinks fractie zich niet heeft opgesteld zoals die betrokken burger dat graag gezien had. ‘Nee, ik stem geen groenlinks, want die zijn voor de rijngouwe lijn’, ‘Nee, ik stem geen groenlinks want die waren voor duurdere parkeertarieven in het centrum’, ‘Nee, ik stem geen groenlinks meer omdat ze tegenhielden dat de bomen voor mijn huis werden gekapt’, dat soort dingen.

    Maar de meeste mensen stemmen gewoon op wat ze op tv zien. En dan helpt een moeilijk verhaal niet, dat zei je zelf al. Je houdt van korte statements, oneliners. Geen manifest van 20 pagina’s. Daarmee diskwalificeer ik overigens interne manifesten niet natuurlijk, er is een verschil tussen interne discussie en presentatie in de media.

    Het moeten natuurlijk wel oneliners zijn waar je iets mee kunt, ook als je geen academische achtergrond hebt. En inderdaad, zoals elders ook al gememoreerd, kreten als ‘groei mee’, daar kan ik ook weinig mee. En ik heb notabene een academische achtergrond en ben nog eens lid van GroenLinks ook. Ik ben dankbaar dat niemand mij tijdens de campagnes op straat heeft gevraagd ‘waar slaat dat nu eigenlijk op, dat groei mee?’. Ik had het antwoord namelijk schuldig moeten blijven, ik heb echt geen idee!

  5. Arnoud B. Says:

    Klopt, dan helpen manifesten niet. Ook niet van 9 pagina’s overigens. ;-)

    Er zijn ook overigens ook mensen die gewoon inhoudelijk op het manifest zijn ingegaan, en niet op de critici zelf: http://www.arnoudboer.nl/?p=125

  6. gmc Says:

    @Arnoud: je hebt gelijk, helemaal over het hoofd gezien (het is ook allemaal niet meer bij tehouden op die planeet :)

    Je zegt ‘Hiervoor heb je een goede organisatie nodig en meer mensen die zich vrijwillig inzetten. Het kan niet alleen komen van de huidige basis.’. Ja, en daar ligt wat mij betreft een probleem. Als je mensen op lokaal niveau geen ruimte laat om zich vrijwillig in te zetten, maar ze gebruikt als goedkope arbeidskrachten (die ook nog eens hun eigen jassen en tassen moeten kopen met geld wat je van ze afpakt) dan houdt het snel op met die bereidheid tot vrijwilliger zijn (ik chargeer een beetje, ik denk dat de strekking je wel duidelijk is, toch?).

    Verderop zeg je ‘De aandacht voor het politieke handwerk in het parlement en de bijbehorende permanente campagne is juist een sterk verbeterd punt. Het consistent campagne voeren heeft andere partijen juist voordeel opgeleverd.’ Ik vraag me af of het verbeterd is. Ik zie dat de focus bij die permanente campagne vooral naar landelijk verschoven wordt (kom ik weer op het verschuiven van fondsen van lokale afdelingen naar het landelijke campagneteam). Dat is dus het top-down denken, waar ik me niet lekker bij voel. Je weet dat we in Den Haag allerlei leuke dingen willen doen, voor leden en daardoor ook naar buiten toe. Maar als daar vanuit landelijk geen geld tegenover staat, dan staan we wel mooi in ons hempie. Als daarnaast een tweede kamer fractie bij acties tijdens de campagne de bus uit komt stuiteren, even om zich heen kijkt en zegt ‘krijg wat met je lokale acties ik doe daar niet aan mee ik trek mijn eigen plan wel’, dan moet je niet vreemd opkijken als mensen zich maar liever niet nog een keer uit de naad werken.

    Je besluit met ‘Een beter GroenLinks begint bij jezelf.’, en daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens! Ben blij dat je weer terug bent van vakantie, want ik heb nu wel erg veel bestuurstaken op me genomen met al die afwezigen :)

  7. Michel Klijmij Says:

    Overigens verbaas ik me dat je juist Paul en mij uit je planeet filtert vanwege het zuurheidsgehalte. Alsof wij enorme lappen zure berichten hebben geplaats. Integendeel, zou ik haast zeggen. Ook de tekst “denigrerende opmerkingen over mijn persoontje” herken ik wat dat betreft totaal niet. Ik heb keurig democratisch *alle* GroenLinksers doodgewenst. Overigens wel een van de meest becommentarieerde berichten, dus over inhoudelijk debat hoeft er niet geklaagd te worden.

    De inhoud komt zeker ook nog aan bod, maar dat wil ik wel goed doen (kort & helder), en ik twijfel nog of het zin heeft om dat op m’n weblog te doen. Dat is wel leuk, maar uiteindelijk zijn er betere plekken voor discussie.

Leave a Reply