Vanmiddag was ik bij de 4e aflevering van Fill the gap! Een seminar over ICT en ontwikkelingssamenwerking, kortgezegd over de digital divide en het slechten hiervan. De digital divide, mooi gevisualiseerd (pdf) door de govcom.org foundation, is in feite de splitsing tussen degenen die de beschikking hebben over computers en internet en zij die dit niet hebben. Vandaag stond het bedrijfsleven centraal. De lokatie was enigszins apart: het Paard in Den Haag. Vandaar dat ik nu in een naar kots stinkend hoekje van de kleine zaal zit te luisteren naar de keynote sprekers.

Prof dr. Jacqueline Cramers is de eerste keynote speaker, zij spreekt over duurzaam ondernemen: de balans tussen people, profit en planet. Dilemma’s voortkomend uit deze balans zijn met name sociale issues, niet het milieu, aldus Jacqueline. Ondernemingen in ontwikkelingslanden hebben vaak te maken met botsing van lokale regels en wetten en internationale richtlijnen. Deze zijn namelijk niet altijd in overeenstemming. Belangrijk is dat buitenlandse bedrijven in ontwikkelingslanden daadwerkelijk bijdragen aan de lokale economie. Dus niet alleen maar halen, maar ook geven (bijvoorbeeld door normale lonen, ontwikkeling van bv. IT-infrastructuur en kennisuitwisseling, sponsoring en gewoon liefdadigheid). Hier zien we een tendens naar meer nadruk op sponsoring en relatie met kernactiviteiten, omdat dit een betere garantie op continuiteit biedt. Doordat grote bedrijven die maatschappelijk verantwoord ondernemen ook eisen stellen aan hun toeleveranciers is dit ook voor kleine, en nationale MKB’s van belang.

Tweede keynote kwam van Marten Pieters van Celtel, sprekend vanuit de praktijk. Celtel doet mobiele telefonie in Afrika, dit is een enorm continent en het aanleggen van een electronische infrastructuur wordt ook nog eens bemoeilijkt door de slechte wegen. Ook electriciteit is niet beschikbaar, en daken om de masten op te plaatsen zijn er niet. Celtel maakt veel gebruik van lokale arbeiders om deze masten te bouwen en bijvoorbeeld generators voor electriciteit af en toe bij te tanken. Het bedrijf Celtel is inmiddels overgenomen door een oliebedrijf in Koeweit, er ontstaat dus nu een geldstroom van de Arabische landen naar Afrika. De originele aandelhouders (ontwikkelingsfondsen e.d.) hebben door deze verkoop flink winst gemaakt, allemaal geld dat nu weer in Afrika kan worden geinvesteerd. Hoewel Celtel natuurlijk gewoon een commercieel bedrijf is, staat de waarde ‘Making life better’ centraal. Een duurzame ontwikkeling van telecommunicatie in Afrika draagt hieraan bij. Daardoor kunnen mensen bijvoorbeeld communiceren met familieleden duizenden kilometers verderop. De banen die Celtel in Afrika creeert zijn schoon. Geen productiewerk, maar vooral kantoorbanen en high-tech banen. Aan het einde van zijn betoog, naar aanleiding van een vraag uit het publiek, maakt hij nog een interessante opmerking: het gebrek aan internet in Afrika heeft geen technische reden. Er ligt genoeg glasvezel, maar het probleem is dat deze bij lokale ‘PTT’tjes uitkomen, en deze hier ontzettend hoge bedragen voor vragen. Daarom gebruikt iedereen satelliet voor internet, maar dit is veel minder goed te schalen.

Aan het einde van de middag een panel discussie, waarin ter sprake komt dat ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’ iets anders is dan af en toe een maatschappelijk verantwoord project uit te voeren (zoals Ordina dit doet, door gratis IT consultants ter beschikking te stellen). Echt maatschappelijk verantwoord ondernemen betekent dat het in de kern van je bedrijf zit.

Bij Ordina, een bedrijf dat te maken heeft met aandeelhouders, is dat inderdaad problematisch. Duurzaam en maatschappelijk verantwoord ondernemen is daar pas interessant als het direct winst of besparing oplevert. Het gratis ter beschikking stellen van consultants voor maatschappelijke doelen is vooral PR. Overigens, dit hoorde ik vorige week op een bijeenkomst van de digitale pioniers, is het vaak ook een wolf in schaapskleren om van grote bedrijven dit soort diensten aan te nemen. Daar vertelde iemand mij namelijk, dat toen het project heel goed ging lopen, de onderneming er een melkkoe in zag en de boel volledig overnam. Oppassen dus met dat soort beursgenoteerde bedrijven, het zijn in essentie geldwolven!

De tweede ronde van de discussie gaat over beleid. Het ministerie van buitenlandse zaken is van mening dat ICT projecten in ontwikkelingslanden duurzaam moeten zijn. Het model van Microsoft (eerst 2 jaar gratis aanbieden, dan grof geld gaan vragen) is dat dus niet. Hoe het nu wel moet, dat blijft lastig. Het moet eigenlijk niet komen van de overheid, maar just van de bedrijven zelf, aldus sommigen. Extra regeltjes en regelingen (en er zijn er al een hoop, getuige de vele afkortingen die op een gegeven moment door de zaal vlogen) zorgen niet voor transparantie, en bieden weer allerlei kansen voor misbruik.

Er was ook nog een beurs, met stands, maar daarvan heb ik helaas niet veel meegekregen omdat ik bezig was mijn acrobat reader aan de praat te krijgen om belastingaangifte loonheffingen te kunnen doen. Ook de borrel moet ik overslaan: ik moet nog naar Utrecht om de werkgroep oss van GroenLinks voor te zitten!

Afgelopen vrijdag en zaterdag was ik in Munchen, alwaar een tweetal kratten met mappen op mij stond te wachten. Samen met twee zweden heb ik als kascommissie de financiele administratie van de FFII doorgelicht. En dat was hoognodig, want dat was sinds 2003 niet meer gebeurd.
Over de financiele administratie kan ik kort zijn: we hebben lang niet alles kunnen checken in de korte tijd die er voor stond, toch hebben we geen ernstige ongeregeldheden kunnen vinden. Het is dus niet waarschijnlijk dat er FFII bestuursleden zijn die er een luxe villa op Corsica op na houden.
Wel is het bijzonder wat de FFII allemaal weet te bereiken wanneer je het jaarbudget van de FFII afzet tegen dat van de professionele lobbyisten in Brussel en Straatsburg. Een hele bijzondere vereninging, die ik maar al te graag steun. Omdat de huidige penningmeester er mee op zou houden, heb ik nog even gespeeld met het idee deze post op mij te nemen. Gelukkig nam Hartmut Pilch deze positie op zich, want ik heb het eigenlijk al veel te druk!
Munchen zelf blijkt, voor zover ik er iets van heb gezien, een leuke stad te zijn. Schoon en veilig, aldus Julian Mehnle die ik ook nog heb ontmoet. Ik kende hem  digitaal van het SPF project. Aangezien hij in Munchen woont, gelijk maar even afgesproken.
Ik moet beamen dat het allemaal erg schoon is, er is zelfs geen graffiti in de metro-treinen. Toen hij zijn rugtas gewoon los op de stoel naast hem zette (die bij het gangpad), kreeg ik welhaast een hartverzakking. Zoiets hoef je in Amsterdam niet te proberen, als je spullen je dierbaar zijn tenminste.
De algemen leden vergadering van de FFII was op zaterdag. Er zijn niet zo heel veel schokkende dingen besproken. Er zijn wat wijzigingen in de statuten gemaakt, en een nieuw bestuur is gekozen. De wijzigingen in de statuten kwamen vooral voort uit hoe dingen mis gingen in de voorafgaande periode, ‘bug fixes’ dus.
Helaas heb ik van Munchen niet zo heel veel gezien, vooral het station, de metro, mijn hotel, het hotel van de zweden en de omgeving van de Ludwig Maximilian universiteit (hoop dat ik dat goed heb geschreven). Maar ik heb reden genoeg om nog eens terug te komen, al was het alleen maar om het heerlijke OV netwerk: U-bahn, S-bahn, trams, bussen, treinen.

   (please circulate, apologies for multiple copies)

Open-search kick-off workshop

   Who controls the information on the internet? While the internet itself is
   an open medium, getting access to the information is mostly controlled by
   search engines, operated by large multi-national companies such as google
   and microsoft. These companies have one primary goal: monetary profit. If
   this entails manipulating search results, censorship or disclosing user
   profiles to governments, they have no reason not to do so.

   All of these problems stem from the fact that these search engines operate
   as centralized entities. We want to remedy this situation by creating a
   distributed, peer-to-peer (p2p) search engine. This new approach distributes
   the crawling agents over users’ computers. Crawled data is indexed and
   stored   in   a   distributed   and   redundant   manner,   to   avoid
   single-point-of-failure and manipulation. Search queries are processed
   anonymously by the network, leaving no central log of whom searches for
   what.

   This project is part of and funded by [1]the digital pioneers programme.

   The kick-off workshop will start with an introduction to the project, and
   its political and ideological underpinnings. The second half will revolve
   around the technology needed to create such a distributed search engine. The
   results of this brainstorm session will form the input for a paid developer,
   who will describe the architecture and subsequently start to implement it.
   Follow-up workshops are already being planned.

   We encourage everyone interested to take part in this workshop, either
   virtually or in person. This is a community project, a search engine by and
   for the people, not by the powers-that-be. See [2]our website for more
   details, including how to get involved, chat with us or sign up to the
   mailing lists.

Time & Place

   Tuesday 12-12-2006, 19h CET, 18h GMT, 13h EST, 20h EET, 8h HST, 11h MST

   Virtual attendance:

   The workshop can be attended in virtual form by audio/video stream and
   interaction through IRC chat via [3]KickOffWorkshopVirtualAttendance

   Physical attendance:

   University of Amsterdam
   Turfdraagsterpad 9
   1012 XT Amsterdam
   The Netherlands

   There will be sandwiches (free of charge). Soft-drinks and coffee available
   from vending machines.

Program

    1. Introductory talks
          + [4]Joris van Hoboken on regulation by/in/on searchengines.
          + [5]Michel Bauwens ([6]p2p foundation) on p2p epistemologies in
            relation to searching.
    2. Introduction of our project
    3. Brainstorm about political impact, ideology, etc…
    4. break
    5. Brainstorm information architecture

References

   1. http://www.digitalpioneers.org/
   2. http://www.open-search.net/
   3. https://twiki.sonologic.nl/twiki/bin/view/Opensearch/KickOffWorkshopVirtualAttendance
   4. http://www.ivir.nl/medewerkers/vanhoboken.html
   5. http://en.wikipedia.org/wiki/Michel_Bauwens
   6. http://www.p2pfoundation.net/

Of tenminste, net zo erg. Dat zegt tenminste Marcel Hulspas in zijn stukje in de wetenschapsbijlage van de volkskrant van 7 oktober. Ik leg de wetenschapsbijlage altijd in de wc, zodat ik deze op een rustig moment lekker door kan nemen. In het bewuste stukje heeft hij het over onderzoek naar vingerlengte en karaktereigenschappen. Hij zegt hierin onder andere:

“Maar pas op! Anderhalf jaar geleden ontdekte de Canadees Peter Hurd dat een langere ringvinger ook kan betekenen dat het een agressief type wordt. Trouwens, ook een vrouwelijk atleetje-in-de-dop moet in de gaten worden gehouden want ze kan met zulke vingers behalve sportief ook lesbisch worden.”

Hoezo, ‘in de gaten worden gehouden’?? Zijn lesbo’s dan net zo gevaarlijk als agressieve types? Moeten de ouders er dan extra alert op zijn dat het ‘de verkeerde kant’ op gaat, zodat ze psycholoog of pastoor in kunnen schakelen om dat gevaarlijke gedrag bij te sturen??

Wat een ziek stukje van deze Marcel Hulspas. Voortaan sla ik zijn column maar over.

Ondanks de campagnedrukte had ik gisteren toch nog even tijd om naar de groependag van het Haags Milieu Centrum te gaan. Ik moest eigenlijk tussendoor even weg om te flyeren, maar ben toch maar de hele dag gebleven. En maar goed ook, erg interessant, gezellig en nuttig! Positief commentaar van de aanwezigen op het feit dat GroenLinks er bij was.

De groependag wordt door het HMC jaarlijks georganiseerd, en is in eerste instantie bedoeld om alle organisaties, verenigingen, bonden, stichtingen en groepen die in het HMC zijn verenigd bij elkaar te brengen. De gemeente, waarvan het HMC subsidie ontvangt, ziet het echter graag wat breder, dus mocht ik vanuit GroenLinks ook komen!

Het thema was ‘water’, en de aftrap werd gedaan door Jeroen Dagevos van de stichting Noordzee. Naast de vernietiging van het leven op de zeebodem door bepaalde agressieve technieken van vissen, aandacht voor het probleem van plastic. Wie wel eens over het strand loopt, ziet dat er heel veel plastic aanspoelt: stukken plastic zeil, kunststof visnetten en nog zo wat van die rommel. Vogels pikken hieraan, omdat ze denken dat het eetbaar is. Echter, het plastic in hun maag verteert niet, en blijft dus steken. Na verloop van tijd heeft een vogel zoveel plastic in zijn maag, dat deze geen honger meer heeft en sterft doordat hij niet meer eet. Ook blijken sommige van de zogenaamd ‘biologisch afbreekbare’ plastics niet afgebroken te worden, maar slechts uiteen te vallen in kleinere deeltjes; de zogenaamde micro plastics. Ook dit is weer schadelijk voor de Noordzee-fauna.

Erg interessant ook was het verhaal van Henk Timmermans over Ypenburg. Door deze Vinex-locatie lopen enkele ecologische hoofdstructuren, een soort groene snelwegen voor flora en fauna. Helaas worden deze op enkele plekken geblokkeerd door verkeerspleinen, en moeten ze omgelegd worden via het Prins Clausplein. Kortom, voer voor de stadsplanologen, het is dus te hopen dat dit niet ook wordt volgebouwd. Wethouder Norder, de betonsocialist van de PvdA, ziet dit natuurlijk graag gebeuren en moet dus in toom worden gehouden.

Ook interessant om te weten dat de groene snelwegen in Ypenburg eigenlijk blauw-groene snelwegen zijn: het water in Ypenburg speelt een belangrijke rol. Dit water blijkt echter wel van wisselende kwaliteit. Dit blijkt te komen door het niet doorstromen van het water. Hierdoor ontstaan tussen de bruggen, wat eigenlijk een soort dammen met eronder door een buis zijn, een soort van aquaria. Dit maakt de ecologische mini systeempjes in die aquaria kwetsbaar. Het HMC heeft nu een plan om het water in Ypenburg door te laten stromen, dit moet een flinke verbetering gaan geven.

Eenzelfde verhaal, dat van dat afgesloten ecosystem, vinden we in de Haagse beek. Deze beek, ingesloten door Sportlaan, Goudenregenstraat, Ranonkelstraat en Daal&Bergselaan, wordt tegenwoordig niet meer gevoed uit de duinen en is dus in feite een afgesloten stukje water. Wanneer het te droog is, wordt hier water uit het zogenaamde verversingskanaal in gepompt, en dit heeft een daling van het zuurstofgehalte tot gevolg, dit is weer funest voor het waterleven.
Het HMC is nu bezig met een afkoppelingsproject, waarbij het regenwater van een groot aantal omliggende flats apart wordt opgevangen. Dit regenwater wordt niet meer in het riool afgevoerd (met het risico van overstorten bij hevige regenval), maar naar de Haagse beek (een deel, voornamelijk bij flats die wat verder van de beek af staan, wordt overigens direct in de zeer water opnemende grond geinfiltreerd). Twee vliegen in 1 klap: er hoeft geen gebiedsvreemd water meer aangevoerd te worden, en de noodzaak van overstorten (het lozen van ongezuiverd rioolwater op oppervlaktewater) wordt minder.
Overigens, de gemeentelijke riooldienst heeft in een rapport aangedrongen op 40 miljoen euro over 10 jaar voor het realiseren van afkoppeling in de hele stad. In Voorburg heeft men ditzelfde bedrag begroot, en je kan je dus afvragen of we in Den Haag met 40 miljoen ver genoeg komen.

Ik kan over afkoppeling overigens nog vele zinnen schrijven, maar dit stukje is al aardig aan de lengte. Ook over de groependag is veel meer te vertellen dan ik in dit korte stukje kwijt kan. Ik verwijs iedereen dan ook door naar de site van het Haags Milieu Centrum, waar ongetwijfeld een uitgebreid verslag komt te staan (en anders wel in het blad van het HMC: de Branding).

De lokatie, dat is nog wel even het vermelden waard, was restaurant de Hagedis in woon/werkcentrum de grote Pyr. Hier is men bezig aan een opvangsysteem voor regenwater, met grote bakken in de kelder. Dit water zal dan gebruikt worden voor o.a. het doorspoelen van wc’s. Ook Jan-Willem van de Velde van aardewerk heeft zo’n systeem in zijn huis laten installeren, en spoelt hiermee de wc door en voorziet de wasmachine van water. Gevolg: een waterbesparing van 50% !

De kosten om ziets aan te leggen zijn echter hoog, en pas na zo’n 20 jaar terugverdiend. Het is dus zeker ook een stukje idealisme. Maar wie weet, hoe schaarser schoon water wordt, hoe meer de economische motivatie voor mensen interessant gaat worden.