Ja, er schijnen 200 miljoen blogs te zijn die niet meer worden ververst (met dank aan slashdot overigens). Deze blog dreigde zich even bij die 200 miljoen te voegen, want terwijl iedereen druk was met de geur van stervende naaldbomen en zijn electriciteitsrekening aan het opjagen was met overdreven verlichtingstaferelen, had ik het gewoon druk met werk. Te druk dus om terug te blikken op 2006, want dat schijnt dan te moeten zo aan het einde van het jaar.

En het begon juist de goede kant op te gaan met mijn weblog. Had ik in 2005 en begin 2006 nog zelden een post, in het laatste kwartaal van 2006 mocht ik mij toch een echte blogger noemen. Laat ik dan ook maar meedoen aan de nieuwjaars-hype en mij als goed voornemen voornemen dat ik 2007 weer minstens 3 berichtjes per week ga posten.

Als ik terugkijk naar mijn eerste post op mijn blog, dan spreek ik daar de volgende ambities in uit:

Anyway, back to my own blog. As said, I am of the opinion that a blog should be more than a public clip board. I will therefore talk in this blog about my own experience in politics (I’m actively involved in local and to a lesser extend european politics), thoughts and opinions on the way the world is in general and explore some of my interests by writing book reviews (I mostly read sci-fi), talking about music I like and ponder on scienctific news.

Nou, over de politiek heb ik zeker het een en ander geblogged, en dan met name de lokale politiek. Een verslagje uit de raadszaal hier en daar, en zo afentoe iets over mijn eigen activiteiten voor GroenLinks. Gedachten en opinies heb ik ook opgeschreven, en dan met name aan de hand van bijeenkomsten of gebeurtenissen waar ik bij ben geweest.

Boekrecensies heb ik echter niet geschreven, en over muziek heb ik het ook al helemaal niet gehad. Jammer eigenlijk, want 2006 was voor mij toch een jaar waarin ik mijn luister-reportoire toch aardig heb uitgebreid: helemaal verslingerd geraakt aan Sun Ra, Klaus Schulze ontdekt. Andere persoonlijke hoogtepunten: vrijwilliger geweest bij het Todays Art festival in Den Haag (en het indrukwekkende Struktet Live in het ijspaleis mogen ervaren), en voor de tweede keer binnen korte tijd een concert van Deep Purple meegemaakt (overigens, als het even meezit ga ik ze in maart weer live zien).

Overigens, voor de liefhebbers van de, sjah, hoe zal ik het zeggen, wat minder main-stream muziek kan ik de webstream van Dr. Yo van harte aanraden. Elk uur weer een andere mood, soms gewoon lekkere punk, soms heerlijk bizarre electronica, soms gewoon maf. Overigens is zijn cd The Alcemist’s Dream ook een aanrader voor de liefhebbers.

Dus laat ik mij dan tevens maar voornemen om in 2007 eens te gaan beginnen aan boekrecensies, en af en toe eens een stukje over muzikale ontdekkingen te schrijven. Verwacht nu geen tocht door de cutting-edge van de muziek-scene of diepgaande literaire beschrijvingen van moeilijke meesterwerken met dure prijzen, daar ben ik niet elitair genoeg voor. Gewoon lekkere sci-fi en muziek waar ik gelukkig van wordt.

‘In navolging van San Francisco, New York, Warschau, Peking, Seoul en Johannesburg heeft Amsterdam nu ook haar eigen Creative Commons Salon’, zo begint de aankondiging van de CC salon vanavond in de melkweg te Amsterdam. De creative commons is een licentievorm waarbij artiesten hun werk beschikbaar kunnen maken voor publiek maar vooral ook voor andere artiesten. In tegenstelling tot de zeer restrictieve licentie overeenkomsten van de grote platenmaatschappijen, is hergebruik toegestaan. Het wordt zelfs aangemoedigd.

Zo is de creatieve output van de een de creatieve input van de ander. Inmiddels is er ook een Nederlands online platform waar muzikanten hun liedjes onder creative commons kunnen delen met de wereld: www.simuze.nl. Ook de band die zal optreden vanavond, we vs death, is vertegenwoordigd op deze site.

Ik was zelf echt van plan te gaan, maar heb besloten toch maar even een avondje thuis te blijven. Niet alleen ben ik erg moe maar er moet ook eens gewerkt worden. Het kan niet elke avond feest zijn!

Oeh, geweldig! Planet kan ook filteren. Kan ik mooi dat gewauwel van ene Huub die via planeet groenlinks mijn eigen planeet bevuild overslaan.

Verder ga ik zo direct de stichting open search oprichten, met een bezoek aan een heuse notaris. Wel de verkeerde als ik het goed heb begrepen, want deze (in Amsterdam) kost 600 euro terwijl ik heb gehoord dat de dorpsnotaris het voor 90 euro doet. Geeft je te denken.

Tot slot, deze log komt tot u via UMTS. Mijn GPRS/EDGE kaart, die toch zeker anderhalf jaar dienst heeft gedaan, heeft het begeven. Het piefje van het antennetje, dat in het gaatje van de GPRS/EDGE kaart dient te vallen, is afgebroken. Nog even naar Telfort geweest, maar nee: garantie verlopen jammer meneer. Mischien dat ik nog een poging doe hem te repareren, maar dat wordt een lange termijn plan.

Dus maar eens gekeken naar een vervangende kaart. Aangezien EDGE best traag is (hooguit 25kbyte/seconde), toch maar eens naar UMTS gekeken. De dekking is tegenwoordig best aardig, en HSDPA begint ook al te komen. UMTS haalt een snelheid van zo’n 35kbyte/sec, met HSDPA erbij zit je op 100kbyte/sec. En dat is best lekker.

Mijn eerste indruk is: geweldig, had ik veel eerder moeten doen! De latency (vertraging tussen verzenden en aankomen) is veel lager, waardoor interactief werken via een SSH sessie bijvoorbeeld veel prettiger is. Natuurlijk is de snelheid zelf ook een stuk hoger, waardoor mail lezen een stuk prettiger wordt, maar ook websites sneller laden. Ook de dekking tussen Schiphol en Leiden lijkt beter te zijn, voor EDGE was dat een zwarte vlek. Overigens heb ik UMTS van T-Mobile, met hun datakaart (wat gewoon een Globetrotter kaart is, wifi en UMTS in 1 en prima ondersteund door linux, zij het dat voor de wifi kaart ndiswrapper nodig is).

Dus vanuit de trein, die niet eens is vertaagd door de nieuwe dienstregeling, deze log. Vergeet vooral niet dat morgen (dinsdag 12 december) de kick-off workshop van open search is!

Tegen beter weten in, ik viel om van de vermoeidheid na een serie iets te lange nachten, nog even blijven hangen na het VCP avondje. Gesprekje met de mensen die ik kende, gesprekje met mensen die ik nog niet kende.

En pas toen werd eigenlijk de ware essentie van de avond mij duidelijk. Dat comite vcp-nee, dat is helemaal geen eensgezind blok tegen het vcp. Het is simpelweg een gelegenheidscoalitie, van mensen die hun eigen stoepje schoon willen houden. Dat is de enige bindende kracht. Zodra men in het vcp bepaalde groepen tegemoet komt, door een omleidinkje hier of een verschuivinkje daar, dan brokkelt de steun van vcp-nee volgens mij snel af.

Leuk (?) ook om te zien hoe die mensen schaamteloos hun eigen belang najagen. Groepjes sprekende mensen afjagen, inzoomen op de persoon met ‘invloed’ en vervolgens de rest van de mensen echt totaal negeren. En dan, het telefoonnummer scoren, en gauw weer verder lopen!
Ik zou zo graag meer tijd hebben om vcp-ja.nl echt op de rails te zetten. Het conservatieve geluid van vcp-nee verdient nu eenmaal wat weerwoord. Maar ja, ik trek het op het moment echt niet. Mijn dagen zijn al van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat gevuld met werk, groenlinks, non-profit projecten en nog eens werk en groenlinks. Dat er genoeg mensen zijn in de stad om vcp-ja net zo sterk te maken als vcp-nee, daarvan ben ik in ieder geval overtuigd.
De meest positieve draai die ik er zelf vanavond aan gaf was een alternatief waterbedeffect. Met het waterbedeffect bedoelt men over het algemeen dat als je de ene straat afsluit, dat het verkeer zich dan door de straat verderop wringt. Maar volgens mij biedt het VCP kansen voor een waterbedeffect van autoarme zones. De binnenstad wordt autovrij. Als de mensen in de gebieden daaromheen dat zien, willen ze dat ook, en wordt de ring verlegd. Maar als die mensen dat weer zien, willen ze het ook. En zo zijn we binnen no-time van het autoverkeer af!

Vanavond was het weer feest: het verkeerscirculatieplan kwam aan de orde in theater Concordia, in een avond georganiseerd door het haags milieu centrum, de haagse fietsersbond en de haagse koepel. Veel had ik er natuurlijk niet van verwacht, een groep boze bewoners en ondernemers die door de kamer van koophandel worden gesponsord en wat voorstanders die zich tegen de irrationele argumenten van voorgenoemden moeten verdedigen.

En inderdaad, veel gepensioneerde mannetjes die menen de bewoners te vertegenwoordigen. Dat er ook bewoners in hun wijken zijn die voor het plan zijn, daar willen ze niet aan. Het veelgehoorde argument dat de ondernemers baat hebben bij meer auto’s wordt weerlegd: veel omzet komt van de fietsers. En de huidige dominantie van de auto jaagt juist de fietsers uit de stad.

Ook veelgehoord: het is een verplaatsen van de vervuiling. Nu blijkt dus dat de binnenstad er qua luchtvervuiling ontzettend op vooruit gaat. De overige gebieden zullen er inderdaad iets op achteruit gaan, maar de solidariteit onder bewoners op de centrumring is ver te zoeken.

Ook de politiek kwam natuurlijk aan het woord. De VVD houdt een slag om de arm, en zegt dat er nog veel ruimte is in het plan. Ze beginnen dus al voorzichtig terug te komen op het collegeakkoord. De PvdA benadrukt dat er gewoon iets moet gebeuren, of iemand het daar niet mee eens is. GroenLinks is natuurlijk voor, en merkt op dat het belangrijk is ook te kijken naar flankerend beleid om negatieve effecten elders tegen te gaan. De SP vindt dat deze flankerende maatregelen eigenlijk de primaire maatregelen zouden moeten zijn: het geld voor het VCP moet maar volledig in transferia gestopt worden. Goed plan, GroenLinks roept dat al jaren, maar op zich zelf niet voldoende vrees ik.

Een eindevaluatie geeft weinig verassingen. Zij die voor waren, zijn nog steeds voor. Zij die tegen waren, zijn nog steeds tegen. Toch leuk, even stoken in het vcp-nee kamp (hoewel dat meer door oververmoeidheid onhandig formuleren was). Ik vind het nog steeds raar dat ondernemers niet zien dat niemand graag op de stinkende veerkaden gaat winkelen. Autovrije gebieden trekken ontzettend veel winkelaars aan, en het VCP zorgt daar voor.