The genie has been out of the bottle for about a week now: a group is getting together to organise the WhatTheHack sucessor. For those of you who don’t know, WhatTheHack was the 5th in a series of four-yearly Dutch outdoor hacker events. Earlier it became apparent that the crew that organised WhatTheHack was not inclined to repeat the feat in 2009, the scheduled year for the next event.

As it happens, i’m implicating myself as quite an important part of the organisation of har (the working title for now), and tonight we had our first meeting. At first, it seemed that a lot of people agreed that the event should happen (to quote Dutch hacker guru Rop Gonggrijp: ‘our events have been and continue to be important milestones in hacker culture and .. they serve as places in space and time for the hacker community to get together‘) but none were too inclined to spend some serious time on it.

Tonight, however, it turned out we have (in my eyes) enough critical mass to make this thing happen. A group of around 15 people got together, with some more not being able to make it on such short notice but very eager to join. Of those 15 a handful is really diving into this project, while others have pledged whatever time they can free. We have a nice mix of “old-timers” and “newbies”, people who have been around since hip or even before, and newbies who have jumped on the bandwagon around hal2001 (even though i had a subscription to hack-tic, my first event was hal2001 so i’m one of the newbies).

I’m glad we will have an event in 2009. I have been looking forward to it since 2005, although i didn’t fathom then the role i would take in this new event. Time is short though, slightly more than a year. The next weeks will be spent creating rough budget plans, scouting locations. And then there’s the program.

Although we only have been at it for 1.5 weeks now, people are mailing that they will come, want to volunteer and are happy that the event is being planned! We might not be the same people that organised it in 2005, 2001, 1997, etc.. (although that is not entirely true of course, some of us have been around from the very beginning), our hearts are with the event.

2009: Hacking At Random!

“Eerdergenoemde projecten, als PostgreSQL en XWiki, hebben aangetoond baat te hebben gehad bij een ‘enterprise’-tak. Ik zie geen reden waarom dat bij TWiki anders zou zijn.”, schreef ik bijna een jaar geleden op livre.nl. Van die positieve insteek is weinig meer over. Sinds de komst van twiki.net, de enterprise-tak waarover ik schreef, is TWiki in een diepe crisis geraakt.

TWiki.NET (de commerciele variant) is als een tsunami over het opensource project TWiki.org gerold. TWiki.NET zou de community gaan versterken, maar vergat daarbij bestaande structuren te respecteren. Zonder blikken of blozen kwam de marketing-afdeling met leuzen waarin het werk van de vele mensen die in de loop der jaren aan TWiki bij hebben gedragen werd geclaimd als hun eigen.

De laatste release is versie 4.2, ruim een half jaar oud. Inmiddels zijn al flink wat bugs in deze release ontdekt, waarvan enkelen zelfs de veiligheid van een TWiki installatie in gevaar brengen. De langverwachte patch-versie, 4.2.1, wil maar niet komen. Het beste voorbeeld waarom je niet TWiki zou moeten gebruiken is de website van twiki zelf: de site is traag, onoverzichtelijk en volgens velen simpelweg lelijk. Ontwikkelaars van de kern van TWiki laten het afweten. De community valt uiteen.

Falende organisatie

Wie gaat graven in de historie van TWiki, door in de project-wiki op twiki.org zelf te kijken en met mensen die al jaren in het project zitten te spreken, komt er echter achter dat dit eigenlijk niets nieuws is. Het project hinkt al jaren op deze wijze voort. Slechts een handjevol programmeurs die de TWiki code hebben ontwikkeld en deze van binnen en van buiten kennen hebben het langer dan, zeg, 2 jaar volgehouden. Anderen liepen stuk op de machtsstructuur van het project. De paar oudgedienden kunnen uren verhalen over mensen die kwamen, afgestompt raakten en weer vertrokken.

Wat TWiki mist is een inspirerende leider. Wat TWiki heeft is een zelfbenoemde ‘benevolent dictator‘, een goedaardige dictator: oprichter Peter Thoeny. Op zich is er niets mis met een ‘benevolent dictator’. Veel open-source projecten kennen zo’n persoon: linux heeft Linus Torvalds, ubuntu heeft Mark Shuttleworth, PostgreSQL heeft Tom Lane, perl heeft Larry Wall, en ga zo maar door. Het grote verschil is dat zij respect hebben verdiend, dat zij mensen hebben weten te inspireren. Ik ben van mening dat wanneer je zelf moet stellen ‘ik ben de goedaardige dictator’, het predicaat ‘goedaardig’ niet meer van toepassing kán zijn.

Daarnaast, nu Peter Thoeny naast leider van TWiki.org ook grote financiele belangen heeft met TWiki.NET, begint de grens tussen beiden te vervagen. Daar komt bij dat Thoeny de enige link tussen de open-source community en het commerciele bedrijf is. Wie kijkt naar de publieke uitspraken van Thoeny over (in zijn perceptie) ‘tegenstanders’ moet vrezen voor het beeld dat medewerkers van TWiki.NET gepresenteerd krijgen van toegewijde leden van de open-source community. Met valse informatie worden ze zonder blikken of blozen zwartgemaakt.

Toekomst

Hoe ziet de toekomst er uit voor TWiki? De codebase van TWiki is complex. Nieuwe ontwikkelaars zullen dan ook een steile leercurve hebben als de oudgedienden het echt voor gezien houden. Intussen wordt druk gesproken over de machtskwestie, voor een groot deel van hen is het naar ieders tevredenheid oplossen daarvan een belangrijke voorwaarde om weer aan de slag te gaan. De discussie hierover verloopt echter moeizaam en zeer behoedzaam, kritiek kan eigenlijk nauwelijks geuit worden (had iemand het over dictatuur?).

Natuurlijk, TWiki.net kan ontwikkelaars inhuren of zelfs in dienst nemen. Een gelikte versie maken, waarvan een bruikbare maar minder gelikte versie als open-source wordt vrijgegeven. Het MySQL model. Op zich niets mis mee, maar het maakt het voor mij een stuk minder interessant om actief aan bij te dragen. En wie weet, zo af en toe valt het f-woord: een fork zou een uitweg kunnen bieden uit de huidige impasse. Ik zeg dat echter met enige reserve, omdat het opsplitsen van een project eigenlijk zelden tot goede resultaten leidt.

Gelukkig is TWiki, hoewel in potentie wel degelijk, niet uniek. Er zijn meerdere oplossingen voor de problemen waar TWiki een antwoord op is. Oplossingen die mischien op bepaalde gebieden krachtiger zijn dan TWiki, oplossingen die zeker gebruikersvriendelijker zijn dan TWiki. Hoewel ik het jammer zou vinden als TWiki zich niet zou ontwikkelen naar de belofte die het in zich heeft, heb ik de vrijheid een van de alternatieven in te zetten. Er zijn echter mensen die zich uitsluitend specialiseren op TWiki. Zij zijn danig de pineut wanneer TWiki het onderspit delft.

Ik denk dat de meest waarschijnlijke uitkomst het MySQL model is, waarbij de bestaande community wordt vervangen door een betaalde community. Maar het is natuurlijk heel goed mogelijk dat ik er, net als met mijn stuk op livre.nl, weer ver naast zit en het in de komende maanden toch nog goed komt. Ik heb er helaas een hard hoofd in.

Een tijdje terug maakte ik een uitbreiding op Simuze, de site voor het delen van muziek onder een creative commons licentie: Simuze.FM. De opzet was behoorlijk simpel: een semi-willekeurige selectie uit het archief van Simuze (inmiddels meer dan 1600 nummers, en nog steeds groeiend) 24 uur per dag.

Dat is op zich geweldig, je hoort zo alle nummers voorbij komen, en krijgt een behoorlijk goed idee van het aanbod van Simuze. Maar dat is ook gelijk het probleem, want sommige nummers wil je eigenlijk helemaal niet voorbij horen komen. Bijvoorbeeld omdat je niet van house houdt, of iets tegen rock hebt. Of omdat het gewoon bagger is.

Dus hebben we (al een tijd geleden) zitten nadenken over een betere manier om de playlist van de radiostream samen te stellen. Daar zijn een heleboel ideeen uitgekomen, maar zoals gewoonlijk konden we deze door tijd en geldgebrek niet uitwerken.

Daar is vanmiddag verandering in gekomen: tijdens de digitale pioniers broedplaats, een experiment van het digitale pioniers programma om fondsen te verdelen, is Simuze.FM tot 1 van de 3 projecten gekozen die met 5000 euro aan de slag kunnen! Jeej!

Nu hadden we genoeg plannen om er een ton doorheen te jagen, dus dat hebben we wat moeten beperken om het realistisch te houden. De eis die aan het bedrag hangt is namelijk dat het een zomerproject is: in september moet er resultaat zijn!

De kern van wat we willen gaan uitvoeren is ‘terug naar de tijd dat DJs nog plaatjes draaiden die ze zelf leuk vonden’. Op Simuze kunnen gebruikers playlists samenstellen. Het idee dat we nu gaan uitwerken is dat dergelijke playlists op basis van populariteit of interesse worden gepromoveerd tot radio-shows. Zo krijgen we dus samenhangende en kwalitatieve nummers te horen.
De details gaan we nog uitwerken, maar het is een goede impuls voor het hele Simuze.FM gebeuren, en daarmee natuurlijk ook voor Simuze. Immers, Simuze.FM is bedoelt als uithangbord voor Simuze en in bredere zin voor creative commons muziek in het algemeen.

De toekenning van het geld aan de projecten gebeurde door een stemming onder de aanwezigen. Samen met emocracy.nl haalde Simuze.FM het hoogste aantal stemmen. Leuk, want ook dat project zag ik wel zitten, en ben daar gedurende de broedplaats-middag ook regelmatig bij aangeschoven. De details van dat project zijn ongetwijfeld na te lezen op de site van Reinder Rustema.
De beide projecten op de gedeelde eerste plaats werden op de voet gevolgd door het derde winnende project, dat overigens nog geen naam heeft. Het wordt een gigantische ghettoblaster, waarnaartoe mensen via bluetooth muziek vanuit hun mobiele telefoon kunnen uploaden. De muziek wordt dan gespeeld via de enorme speakers.

In totaal zijn er tijdens de bijeenkomst 11 projecten bedacht, waarvan 8 het dus niet gehaald hebben. Jammer, want er zaten een aantal erg leuke en maatschappelijk relevante projecten bij. Wie weet komt er een vervolg. In elk geval, hulde aan digitale pioniers voor het bedenken van deze gezellige en interessante middag!

Het was een zonnige maandagavond. Enigszins bezweet (want ik moest haasten, de planning was plots een half uur vervroegd) arriveerde ik in het pandje van GroenLinks Den Haag voor het fractieoverleg. Ik had al gemerkt dat ik vanaf internet niet meer in kon loggen op de computer in het pandje. Meteen werd duidelijk waarom: het modem gaf aan geen signaal meer te ontvangen. Ook de telefoon deed niets, geen zoemtoon, niets.

“Goedenavond met P., wat kan ik voor u doen?”, klinkt de joviale mannenstem aan de andere kant van de lijn bij de KPN klantenservice die ik op mijn mobiel heb gebeld. Ik leg de situatie voor, P. doet live een meting van de lijn en concludeert, “Het ligt aan ons, we hebben de lijn doorgesneden, ik zal meteen een monteur inplannen, morgen tussen 8 en 10?”. De lijn doorgesneden? Het zal wel, blijkbaar is dat de normaalste zaak van de wereld voor KPN. Blij dat het morgen weer opgelost zal zijn ga ik na het fractieoverleg weer naar huis.

De volgende ochtend gaat mijn mobiele telefoon, “Met M., ik heb [hier willekeurige technische termen invoegen], uw lijn moet weer werken, kunt u dat even testen?”. Ik antwoord dat dat niet gaat lukken, ik ben immers thuis. Geen punt, ik fiets op weg naar kantoor wel even langs.

En jawel, de telefoon doet het weer! Maar helaas, het internet-modem geeft nog steeds aan geen signaal te ontvangen. Nog maar gebeld, deze keer krijg ik na ongeveer tien minuten in de wacht een wat norsige vrouw aan de lijn. Ik merk op dat er half werk is geleverd, waarop de mevrouw antwoord “Nee hoor, wij hebben uw telefoon gerepareerd. Internet daar gaan wij niet over, daarvoor moet u bij xs4all zijn.”. Vreemd, ze hebben het toch ook stukgemaakt?? Nouja, in ieder geval viel de wachttijd mee. Dat komt waarschijnlijk omdat ik de zakelijke ingang heb gebeld.

Maar goed, xs4all gebeld. Dat is geen pretje. Het begint met een telefonisch menu van 6 stappen, waarna een wachttijd van ruim een half uur. Ook hier via de zakelijke ingang, maar dat betekent bij xs4all niet veel meer dan een extra laag menu-opties, waarna je in dezelfde wachtrij terecht komt. Uiteindelijk toch een studentikoos type aan de lijn, die ook weer een meting aan de lijn uitvoert. Het resultaat is zorgwekkend, want de student vertelt me “Ik verbind u even door met de afdeling die dit voor u kan oplossen.”. Voor ik het doorheb sta ik weer in de wacht.

Na weer een ruim half uurtje “Al onze medewerkers zijn in gesprek, tuut, tuut” toch de afdeling aan de lijn. Uiteraard moet ik eerst het hele verhaal weer uit de doeken doen. “We kunnen er niets aan doen”, vertelt de xs4all medewerker me. “Het ligt aan KPN, zij moeten het repareren.”.

Wat blijkt, KPN heeft een telefoon-monteur gestuurd. En ja, een telefoon-monteur kan natuurlijk geen ADSL monteren. Twee competenties tegelijk, dat wordt te gortig. Maar geen nood, de xs4all-medewerker neemt contact op met KPN om een adsl monteur langs te sturen! “Dat gaat helaas wel minstens 2 dagen duren meneer.”. Als troost krijg ik via een SMS een ticket nummer.

Inmiddels ben ik aardig pissig. Geen internet maar slechts een sms met een nummertje. In een vlag van negatief enthousiasme bel ik de klantenservice van KPN maar weer op om te vragen naar de opzegprocedure. “Sorry meneer, dat weet ik toch niet, dan moet u bij de klantenservice bellen.”. Mijn klomp breekt. Ik heb maar opgehangen.

Want ja, nadat de eerste impuls is weggeebt bedenk ik mij welk alternatief er is. Elke andere adsl aanbieder moet via monopolist KPN, die de draadjes naar de huizen (betaald van gemeenschapsgeld toen het nog een staatsbedrijf was) in bezit heeft. Dat monopolie is m.i. ook de enige reden dat het klantonvriendelijke, bureaucratische bedrijf uberhaupt nog bestaat.

Dan maar aan het kabelinternet? Ook daar stuit je op monopolist ziggo. U kent ze wel, van die suffe reclamespotjes met een wat suffe oudere man die er allemaal niets van snapt. Wat dat betreft heeft de marketingafdeling een geslaagde impressie van wat voorheen casema was neergezet. Ik denk niet dat ik het aandurf. De hoofdpagina van ziggo begint met ‘excuses voor de wachttijden’.

Alle pogingen van de overheid ten spijt, wordt het aanbieden van internet nog steeds beheerst door monopolisten die het woord ‘klant’ als een vies woord zien en met een aan fanatisme grenzend gevoel van eigen gelijk vast houden aan ijzeren procedures en kromme logica. Ze weten dat je toch geen kant op kunt!

Precies een week geleden verschenen op de site van GroenLinks Den Haag schriftelijke vragen van, door mij overigens zeer gewaardeerd, raadslid David Rietveld over de ‘mosquito’. Dit is een apparaatje dat een hoogfrequente toon uitzend, onhoorbaar voor de meeste mensen maar wel hoorbaar voor muggen, en jongeren…

Het apparaatje wordt door particulieren ingezet om hangroepjongeren het leven zuur te maken, in de hoop dat ze een ander plekje opzoeken. Raadslid Rietveld ageert tegen dit apparaat, omdat “het inperken van de bewegingsvrijheid in de openbare ruimte uitsluitend is voorbehouden aan de overheid, en dat daar een democratisch gelegitimeerd besluit aan ten grondslag moet liggen, dat voldoende inhoudelijk is gemotiveerd”. Hij pleit er voor particulieren die dit apparaat inzetten tegen overlast aan te pakken.
Ik vind dit een kortzichtige reactie van ‘mijn’ fractie, liet ik ze gisterenavond tijdens het wekelijkse fractieoverleg weten. Natuurlijk, zo’n apparaat zorgt zelf ook weer voor overlast. Naast de overlastveroorzaakers zijn baby’s, dieren en jongeren die niets misdaan hebben de pineut. Maar dat mensen zich blijkbaar genoodzaakt voelen zo’n apparaat in te zetten, dat zegt iets. Ik begrijp dat best, hoezeer ik ook vind dat je het eigenlijk niet kunt maken. Als je al 11 jaar lang met overlast van doelloos rondhangende jongeren te maken hebt, dan grijp je alles aan om je leven weer enigszins aangenaam te maken.

En wat doet GroenLinks? Die gaat je vervolgens bestraffen. Terwijl zo’n apparaat slechts een symptoom. Ik had graag gezien dat de fractie wat dieper had nagedacht, en had ingezien dat als je het probleem wegneemt, de noodzaak voor zo’n mosquito ook verdwijnt.

Maar wat blijkt, de oplossing voor het onderliggende probleem is ‘dan moet je de politie bellen’. Goed, los van het feit dat de politie over het algemeen alleen maar komt als er bloed vloeit (niet mijn woorden, maar die van de politie zelf), is dat natuurlijk ook gewoon het probleem verplaatsen. “Foei, “, zegt oom agent. “En nu wegwezen!”. En men gaat 100 meter verderop door met zieken. Het zet geen zoden aan de dijk.

Mensen die met deze overlast zitten, voelen zich in de steek gelaten. De politie komt niet, de overheid doet niets. Dan worden ze door een buurman, een kennis gewezen op het stukje op de site van GroenLinks. Volgens mij denk je dan ook “typisch GroenLinks, neemt het weer op voor de veroorzakers en laat ons in de kou staan”. Geeft ze zelfs nog een trap na.

Ik denk ook niet, hoewel dat natuurlijk maar bijzaak is, dat dat erg handig is als we over 2 jaar nog wat stemmen willen halen. Hoewel Arnoud tijdens het fractieoverleg gisterenavond fijntjes opmerkt dat ‘die mensen die voor repressie zijn niet op GroenLinks moeten stemmen’. Ik denk niet dat mensen die zo’n mosquito in huis halen per definitie geen GroenLinks stemmers zouden zijn, maar dat na deze schriftelijke vragen in iedergeval zeker nooit meer zullen worden.

En dat terwijl er best andere manieren zijn om met dit probleem om te gaan. Zo is er in Ypenburg een initiatief gestart waarbij ouders uit de buurt, zowel ouders van ‘hangers’ als andere ouders, samen aan de slag zijn gegaan om de overlast aan te pakken. Het is effectief, heb ik vernomen van mensen uit de buurt. Ga dus als GroenLinks niet met de handen over elkaar zitten, wachten tot bewoners elders dergelijke initiatieven gaan ontplooien. Nee, meng je actief in de problematiek en stimuleer dit soort initiatieven! Laat de gemeente faciliteren in buurten waar het probleem aan de orde is!
Ik begrijp het ook wel een beetje hoor, er staat wat in de krant, je moet scoren dus bedenk je vanuit het steriele ijspaleis, ver van de sores van ‘het volk’, een setje schriftelijke vragen. Jammer en niet des GroenLinks dat dat dan op zo’n kortzichtige manier moet. We zijn toch zeker de SP niet!