Het was een zonnige maandagavond. Enigszins bezweet (want ik moest haasten, de planning was plots een half uur vervroegd) arriveerde ik in het pandje van GroenLinks Den Haag voor het fractieoverleg. Ik had al gemerkt dat ik vanaf internet niet meer in kon loggen op de computer in het pandje. Meteen werd duidelijk waarom: het modem gaf aan geen signaal meer te ontvangen. Ook de telefoon deed niets, geen zoemtoon, niets.

“Goedenavond met P., wat kan ik voor u doen?”, klinkt de joviale mannenstem aan de andere kant van de lijn bij de KPN klantenservice die ik op mijn mobiel heb gebeld. Ik leg de situatie voor, P. doet live een meting van de lijn en concludeert, “Het ligt aan ons, we hebben de lijn doorgesneden, ik zal meteen een monteur inplannen, morgen tussen 8 en 10?”. De lijn doorgesneden? Het zal wel, blijkbaar is dat de normaalste zaak van de wereld voor KPN. Blij dat het morgen weer opgelost zal zijn ga ik na het fractieoverleg weer naar huis.

De volgende ochtend gaat mijn mobiele telefoon, “Met M., ik heb [hier willekeurige technische termen invoegen], uw lijn moet weer werken, kunt u dat even testen?”. Ik antwoord dat dat niet gaat lukken, ik ben immers thuis. Geen punt, ik fiets op weg naar kantoor wel even langs.

En jawel, de telefoon doet het weer! Maar helaas, het internet-modem geeft nog steeds aan geen signaal te ontvangen. Nog maar gebeld, deze keer krijg ik na ongeveer tien minuten in de wacht een wat norsige vrouw aan de lijn. Ik merk op dat er half werk is geleverd, waarop de mevrouw antwoord “Nee hoor, wij hebben uw telefoon gerepareerd. Internet daar gaan wij niet over, daarvoor moet u bij xs4all zijn.”. Vreemd, ze hebben het toch ook stukgemaakt?? Nouja, in ieder geval viel de wachttijd mee. Dat komt waarschijnlijk omdat ik de zakelijke ingang heb gebeld.

Maar goed, xs4all gebeld. Dat is geen pretje. Het begint met een telefonisch menu van 6 stappen, waarna een wachttijd van ruim een half uur. Ook hier via de zakelijke ingang, maar dat betekent bij xs4all niet veel meer dan een extra laag menu-opties, waarna je in dezelfde wachtrij terecht komt. Uiteindelijk toch een studentikoos type aan de lijn, die ook weer een meting aan de lijn uitvoert. Het resultaat is zorgwekkend, want de student vertelt me “Ik verbind u even door met de afdeling die dit voor u kan oplossen.”. Voor ik het doorheb sta ik weer in de wacht.

Na weer een ruim half uurtje “Al onze medewerkers zijn in gesprek, tuut, tuut” toch de afdeling aan de lijn. Uiteraard moet ik eerst het hele verhaal weer uit de doeken doen. “We kunnen er niets aan doen”, vertelt de xs4all medewerker me. “Het ligt aan KPN, zij moeten het repareren.”.

Wat blijkt, KPN heeft een telefoon-monteur gestuurd. En ja, een telefoon-monteur kan natuurlijk geen ADSL monteren. Twee competenties tegelijk, dat wordt te gortig. Maar geen nood, de xs4all-medewerker neemt contact op met KPN om een adsl monteur langs te sturen! “Dat gaat helaas wel minstens 2 dagen duren meneer.”. Als troost krijg ik via een SMS een ticket nummer.

Inmiddels ben ik aardig pissig. Geen internet maar slechts een sms met een nummertje. In een vlag van negatief enthousiasme bel ik de klantenservice van KPN maar weer op om te vragen naar de opzegprocedure. “Sorry meneer, dat weet ik toch niet, dan moet u bij de klantenservice bellen.”. Mijn klomp breekt. Ik heb maar opgehangen.

Want ja, nadat de eerste impuls is weggeebt bedenk ik mij welk alternatief er is. Elke andere adsl aanbieder moet via monopolist KPN, die de draadjes naar de huizen (betaald van gemeenschapsgeld toen het nog een staatsbedrijf was) in bezit heeft. Dat monopolie is m.i. ook de enige reden dat het klantonvriendelijke, bureaucratische bedrijf uberhaupt nog bestaat.

Dan maar aan het kabelinternet? Ook daar stuit je op monopolist ziggo. U kent ze wel, van die suffe reclamespotjes met een wat suffe oudere man die er allemaal niets van snapt. Wat dat betreft heeft de marketingafdeling een geslaagde impressie van wat voorheen casema was neergezet. Ik denk niet dat ik het aandurf. De hoofdpagina van ziggo begint met ‘excuses voor de wachttijden’.

Alle pogingen van de overheid ten spijt, wordt het aanbieden van internet nog steeds beheerst door monopolisten die het woord ‘klant’ als een vies woord zien en met een aan fanatisme grenzend gevoel van eigen gelijk vast houden aan ijzeren procedures en kromme logica. Ze weten dat je toch geen kant op kunt!

Precies een week geleden verschenen op de site van GroenLinks Den Haag schriftelijke vragen van, door mij overigens zeer gewaardeerd, raadslid David Rietveld over de ‘mosquito’. Dit is een apparaatje dat een hoogfrequente toon uitzend, onhoorbaar voor de meeste mensen maar wel hoorbaar voor muggen, en jongeren…

Het apparaatje wordt door particulieren ingezet om hangroepjongeren het leven zuur te maken, in de hoop dat ze een ander plekje opzoeken. Raadslid Rietveld ageert tegen dit apparaat, omdat “het inperken van de bewegingsvrijheid in de openbare ruimte uitsluitend is voorbehouden aan de overheid, en dat daar een democratisch gelegitimeerd besluit aan ten grondslag moet liggen, dat voldoende inhoudelijk is gemotiveerd”. Hij pleit er voor particulieren die dit apparaat inzetten tegen overlast aan te pakken.
Ik vind dit een kortzichtige reactie van ‘mijn’ fractie, liet ik ze gisterenavond tijdens het wekelijkse fractieoverleg weten. Natuurlijk, zo’n apparaat zorgt zelf ook weer voor overlast. Naast de overlastveroorzaakers zijn baby’s, dieren en jongeren die niets misdaan hebben de pineut. Maar dat mensen zich blijkbaar genoodzaakt voelen zo’n apparaat in te zetten, dat zegt iets. Ik begrijp dat best, hoezeer ik ook vind dat je het eigenlijk niet kunt maken. Als je al 11 jaar lang met overlast van doelloos rondhangende jongeren te maken hebt, dan grijp je alles aan om je leven weer enigszins aangenaam te maken.

En wat doet GroenLinks? Die gaat je vervolgens bestraffen. Terwijl zo’n apparaat slechts een symptoom. Ik had graag gezien dat de fractie wat dieper had nagedacht, en had ingezien dat als je het probleem wegneemt, de noodzaak voor zo’n mosquito ook verdwijnt.

Maar wat blijkt, de oplossing voor het onderliggende probleem is ‘dan moet je de politie bellen’. Goed, los van het feit dat de politie over het algemeen alleen maar komt als er bloed vloeit (niet mijn woorden, maar die van de politie zelf), is dat natuurlijk ook gewoon het probleem verplaatsen. “Foei, “, zegt oom agent. “En nu wegwezen!”. En men gaat 100 meter verderop door met zieken. Het zet geen zoden aan de dijk.

Mensen die met deze overlast zitten, voelen zich in de steek gelaten. De politie komt niet, de overheid doet niets. Dan worden ze door een buurman, een kennis gewezen op het stukje op de site van GroenLinks. Volgens mij denk je dan ook “typisch GroenLinks, neemt het weer op voor de veroorzakers en laat ons in de kou staan”. Geeft ze zelfs nog een trap na.

Ik denk ook niet, hoewel dat natuurlijk maar bijzaak is, dat dat erg handig is als we over 2 jaar nog wat stemmen willen halen. Hoewel Arnoud tijdens het fractieoverleg gisterenavond fijntjes opmerkt dat ‘die mensen die voor repressie zijn niet op GroenLinks moeten stemmen’. Ik denk niet dat mensen die zo’n mosquito in huis halen per definitie geen GroenLinks stemmers zouden zijn, maar dat na deze schriftelijke vragen in iedergeval zeker nooit meer zullen worden.

En dat terwijl er best andere manieren zijn om met dit probleem om te gaan. Zo is er in Ypenburg een initiatief gestart waarbij ouders uit de buurt, zowel ouders van ‘hangers’ als andere ouders, samen aan de slag zijn gegaan om de overlast aan te pakken. Het is effectief, heb ik vernomen van mensen uit de buurt. Ga dus als GroenLinks niet met de handen over elkaar zitten, wachten tot bewoners elders dergelijke initiatieven gaan ontplooien. Nee, meng je actief in de problematiek en stimuleer dit soort initiatieven! Laat de gemeente faciliteren in buurten waar het probleem aan de orde is!
Ik begrijp het ook wel een beetje hoor, er staat wat in de krant, je moet scoren dus bedenk je vanuit het steriele ijspaleis, ver van de sores van ‘het volk’, een setje schriftelijke vragen. Jammer en niet des GroenLinks dat dat dan op zo’n kortzichtige manier moet. We zijn toch zeker de SP niet!

Nog niet zo lang geleden berichtte ik trots over het pandje van GroenLinks Den Haag, opgeknapt en vers in de verf. Wij huurden alleen de voorkant van het voormalige winkelpand, een in de haast opgetrokken gasbeton muur scheidde onze ruimte van de ruimte van hoofdhuurder “De goede zaak” aan de achterzijde. Door de concurrentie van de bio-ketens was deze winkel al gedwongen te sluiten, uiteindelijk bleek ook het plan om verder te gaan als bio-webshop niet haalbaar, en moest de huur opgezegd worden. Wij wilden echter blijven zitten, met als gevolg dat we sinds 1 april van dit jaar zelf hoofdhuurder van de ruimte zijn!

Dat het genoemde muurtje er eigenlijk weer uit moest, om zo een grote ruimte te creeeren waar we ook met een goedbezochte ALV makkelijk terecht kunnen, was al snel besloten. Vandaar dat ik vandaag begonnen ben met het slopen van de muur. Maar natuurlijk wel op verantwoorde wijze: we willen de gasbeton blokken hergebruiken om de geplande nieuwe toiletruimte(s) te metselen. Dat betekent dus dat het slopen voorzichtig moet gebeuren.

Een korte zoektocht op internet leverde weinig over recyclen van gasbeton, afgezien van het vermorzelen van de blokken om daar weer nieuwe bouwstenen van te maken. Dat is wat omslachtig, dus ben ik toch maar wat gaan proberen: schrobzaagje, handzaag, steenbeitel en een flinke hamer meegenomen en aan de slag. Het blijkt eigenlijk best wel mee te vallen, als er eenmaal een gat bovenin de muur is geslagen (waarbij natuurlijk wel wat blokken verloren gaan, maar wat wel even lekker is :), is het voldoende om de verticale voeg uit te zagen met schrobzaag en/of handzaag en een vriendelijke doch dringende tik met de hamer tegen de bovenkant van het blok te geven. Soms gaat het blok niet meteen los, dan helpt het om de horizontale voeg voor 10-25% in te zagen en de steenbeitel er tussen te slaan.

Op deze wijze gaat het vrij vlot, en zeker 80% van de blokken belanden ongehavend op een stapel voor hergebruik. De rest is puin, en moet dus afgevoerd worden. Hergebruik levert wel een flinke besparing op de stortkosten. Natuurlijk valt nog te bezien of we er een net muurtje mee kunnen metselen, maar dat is voor later. Voorlopig slaan we de blokken in een berging achter op.

En dat is ook wel nodig, want aanstaande woensdag is er een ALV met aansluitend een bijeenkomst in het drieluik over de toekomst van GroenLinks dat wordt georganiseerd door de afdelingen Delft, Den Haag en Rijswijk. Dus moet alles er spik en span uit zien. Zeker omdat er geruchten gaan dat bepaalde leden (of nouja, een bepaald lid voor zover ik weet) een motie van wantrouwen zouden in dienen als we onze gasten hutje-mutje in de voorruimte zouden proppen. Oh, en omdat we niet genoeg koffie zouden kunnen zetten! Nou vraag ik je..
Uiteraard is dat niet de bedoeling. Wanneer de muur weg is, is er ruimte voldoende om de gasten uit Delft en Rijswijk te accomoderen. Het enige dat dan nog zal herrineren aan de muur is het feit dat de voor- en achterkant van de ruimte een andere kleur verf hebben. We moeten nog wel wat bedenken voor het duurzame bamboe-parket, dat ook maar tot de helft van de ruimte gaat. Voorlopig leggen we achter wat hoogpolig tapijt dat ik gered heb van het grof vuil: je gelooft niet wat mensen hier soms weggooien.

Er wordt in de flat waar ik woon veel verhuurd aan expats, die hier 1 of 2 jaar werken en dan weer teruggaan naar huis. Dus na die periode gooien ze alles gewoon bij het grofvuil beneden in de parkeergarage: kasten zo goed als nieuw, we hebben hier een behoorlijk uitgebreide kattenkrabpaal-installatie staan, en dus ook flinke lappen hoogpolig tapijt dat nog ruikt naar nieuwigheid. Pure verspilling!

Er is nog veel te doen in het pandje: ik noemde al de nieuwe toiletblokken, maar ook het schilderen van het achterdeel, het opknappen van de keuken, verwarming (op gas ipv Zibro brandstof :) en ga zo nog maar even door. De komende maanden hebben we dus nog wel wat te klussen. Maar dat vind ik eigenlijk niet zo erg, het geeft veel voldoening als je een klus hebt geklaard, en het eindresultaat gaat er zijn!

Ik denk al een tijdje na over een rubriek op mijn weblog ‘incompetente instelling van de maand’. Uiteraard zouden de eerste posts in die categorie moeten  gaan over KPN en de belastingdienst, in mijn ogen de twee meest incompetente organisaties in dit land. Nu zelfs GroenLinks met persberichten komt over de belastingdienst, vind ik dat ik toch maar eens een postje aan deze amateurs moet wagen.

Laat ik dus maar meteen met de deur in huis vallen: bij de belastingdienst zitten uitsluitend incompetente klootzakken.

Dat klinkt mischien wat grof, maar als je net als ik vaak met de belastingdienst te maken hebt dan kun je eigenlijk geen andere conclusie meer trekken. Een bloemlezing uit recente problemen:

Voor een stichting die ik samen met wat anderen had opgezet, moesten we maandelijks aangifte doen van de loonheffingen voor onze werknemer. Halverwege vorig jaar liep echter de subsidie af, en daarmee ook de aanstelling van deze werknemer. Dit hebben we netjes in de maandelijkse aangifte aangegeven, ‘datum uit dienst: dan en dan’.

Wat schetst echter onze verbazing, maanden nadien krijgen we ineens allerlei naheffingen voor duizenden euro’s per maand, omdat we geen aangifte zouden hebben gedaan. Dat hebben we inderdaad niet, we hebben immers niemand meer in dienst en dit ook aangegeven. Daarnaast, in al die maanden dat we wel iemand in dienst hadden, hebben we nooit voor meer dan een paar honderd euro aan loonheffingen moeten betalen per maand, dus waarom dan ineens duizenden euro’s geworden is??
Wat blijkt, de afmelding is nooit binnengekomen bij de belastingdienst. Desgevraagd geeft een medewerker aan ‘ja, het is hier een puinhoop, we hebben onze zaken niet op orde’. Vervolgens is er van enige coulance geen enkele sprake hoor, niets daarvan. Dat worden dus weer ellenlange bureaucratische procedures, brieven versturen die toch niet gelezen worden en telefoongesprekken met medewerkers die niets voor je kunnen doen want daar gaan ze niet over.
Voor mijn bedrijf moet ik ook iedere maand aangifte doen van de loonheffingen en de omzetbelasting (BTW). Nu wil het wel eens gebeuren dat ik, omdat ik het druk heb met echt werk, een dagje na de deadline betaal. Hup, meteen een flink pak dreigbrieven en boetes. Het gekke is, als ze bij de belastingdienst fouten maken, zoals het kwijtmaken van aangiftes (recent) of het verliezen van jaarloongegevens (vorig jaar), je maar opnieuw alles in hebt te dienen. Niks geen boete voor de belastingdienst! Die komen overal mee weg. En als je na een jaar nog geen antwoord op je brieven krijgt, heb je je daar ook maar in te voegen. Als ‘klant’ wordt je strak aan deadlines gehouden, maar zelf nemen ze het niet zo nauw met termijnen. Zo heb ik nog steeds geen bericht over de nieuwe premie-percentages voor 2008, waardoor de loonbetaling aan mijn werknemers vertraging oploopt.
De frustratie is extra groot omdat je machteloos bent. Het is de overheid, en de overheid heeft altijd gelijk. Zo simpel is het. Je kunt nergens je verhaal halen, je hebt je maar te voegen naar de willekeur van dit incompetente ambtenarenapparaat. Ik zou een parlementair onderzoek dus verwelkomen. En mischien is het ook goed als al dat personeel wordt vervangen. Want het zijn stuk voor stuk incompetente klootzakken. Aanpakken, dat tuig!

Ik gebruik in de printer en de fax gerecycled papier, en de fakturen gaan in enveloppen van gerecycled papier. Maar de papierrecycelaars zitten niet stil, ze werken er continue aan om hun product te verbeteren. En dat vind ik eigenlijk best jammer!

‘Vroeger’ was gerecycled papier ook echt gerecycled papier. Zo bruingrijs als een stuk perkament, duidelijk herkenbaar als tweedehands (of zelfs meerderehands) papier. Maar elke keer als ik een nieuwe doos van 2500 vel bestel is het weer witter dan de voorgaande bestelling. Zo ziet toch niemand meer hoe goed ik bezig ben!!