Een tijdje terug maakte ik een uitbreiding op Simuze, de site voor het delen van muziek onder een creative commons licentie: Simuze.FM. De opzet was behoorlijk simpel: een semi-willekeurige selectie uit het archief van Simuze (inmiddels meer dan 1600 nummers, en nog steeds groeiend) 24 uur per dag.

Dat is op zich geweldig, je hoort zo alle nummers voorbij komen, en krijgt een behoorlijk goed idee van het aanbod van Simuze. Maar dat is ook gelijk het probleem, want sommige nummers wil je eigenlijk helemaal niet voorbij horen komen. Bijvoorbeeld omdat je niet van house houdt, of iets tegen rock hebt. Of omdat het gewoon bagger is.

Dus hebben we (al een tijd geleden) zitten nadenken over een betere manier om de playlist van de radiostream samen te stellen. Daar zijn een heleboel ideeen uitgekomen, maar zoals gewoonlijk konden we deze door tijd en geldgebrek niet uitwerken.

Daar is vanmiddag verandering in gekomen: tijdens de digitale pioniers broedplaats, een experiment van het digitale pioniers programma om fondsen te verdelen, is Simuze.FM tot 1 van de 3 projecten gekozen die met 5000 euro aan de slag kunnen! Jeej!

Nu hadden we genoeg plannen om er een ton doorheen te jagen, dus dat hebben we wat moeten beperken om het realistisch te houden. De eis die aan het bedrag hangt is namelijk dat het een zomerproject is: in september moet er resultaat zijn!

De kern van wat we willen gaan uitvoeren is ‘terug naar de tijd dat DJs nog plaatjes draaiden die ze zelf leuk vonden’. Op Simuze kunnen gebruikers playlists samenstellen. Het idee dat we nu gaan uitwerken is dat dergelijke playlists op basis van populariteit of interesse worden gepromoveerd tot radio-shows. Zo krijgen we dus samenhangende en kwalitatieve nummers te horen.
De details gaan we nog uitwerken, maar het is een goede impuls voor het hele Simuze.FM gebeuren, en daarmee natuurlijk ook voor Simuze. Immers, Simuze.FM is bedoelt als uithangbord voor Simuze en in bredere zin voor creative commons muziek in het algemeen.

De toekenning van het geld aan de projecten gebeurde door een stemming onder de aanwezigen. Samen met emocracy.nl haalde Simuze.FM het hoogste aantal stemmen. Leuk, want ook dat project zag ik wel zitten, en ben daar gedurende de broedplaats-middag ook regelmatig bij aangeschoven. De details van dat project zijn ongetwijfeld na te lezen op de site van Reinder Rustema.
De beide projecten op de gedeelde eerste plaats werden op de voet gevolgd door het derde winnende project, dat overigens nog geen naam heeft. Het wordt een gigantische ghettoblaster, waarnaartoe mensen via bluetooth muziek vanuit hun mobiele telefoon kunnen uploaden. De muziek wordt dan gespeeld via de enorme speakers.

In totaal zijn er tijdens de bijeenkomst 11 projecten bedacht, waarvan 8 het dus niet gehaald hebben. Jammer, want er zaten een aantal erg leuke en maatschappelijk relevante projecten bij. Wie weet komt er een vervolg. In elk geval, hulde aan digitale pioniers voor het bedenken van deze gezellige en interessante middag!

Woei, een nieuwe simuze compilatie! Mindz music volume 1, in samenwerking met mindz.com. Ik heb hem zojuist gedownload (ik was de 8e of 9e, daar wil ik even van af zijn), dus zit ik nu (terwijl het buiten stormt en regent) te luisteren naar ‘Het is lente’ van ‘De toffen‘. De toffen zijn zondermeer een van de meer vermakelijke artiesten op simuze, met hun expliciete teksten en opzwepende ritmes.

De compilatie biedt weer een veelvoud aan stijlen, van rock tot techno, van jazz tot hiphop. En uiteraard allemaal onder creative commons uitgebracht! En voor wie ze nog niet had gedownload, de eerdere compilaties staan ook nog online.

Sinds een tijdje heb ik een nieuwe bezigheid: ik neem deel aan het project ‘danskijkers’, en dat betekent dat ik een jaar lang regelmatig een dansvoorstelling in het Theater a/h Spui ga bekijken, en daarover een recensie schrijf. Deze recensie, en die van de andere danskijkers, worden gebruikt als feedback. Om de programmering te evalueren, en naar ik heb begrepen ook als feedback voor de dansgroepen.

Hoe dan ook: moderne dans. Dat is nieuw voor mij. We hebben nu 3 voorstellingen achter de rug, vanavond ‘Go big or go home’ van ‘Dont hit mama‘. Dat viel me toch wel rauw op m’n dak, wat een energie! En dat terwijl ik zelf eigenlijk de uitputting nabij ben en hard aan vakantie toe ben. Toch werkt het enthousiasme van de dansers aanstekelijk, stilzitten bleek nog best lastig. Leidende draad in de voorstelling is de herkomst van de dansers. Ze hebben hun roots over de hele wereld. Ze brengen de dans van de straat op het toneel, en doen dat absoluut niet onverdienstelijk. Mocht je de kans hebben (ze spelen nog tot 18 maart 2008), ga dan zeker even kijken, je zult je niet vervelen.

Geheel in contrast met vanavond was de vorige voorstelling, Decoyed, juist heel ingetogen, bedeesd, Geënt op de klassieke mythe van de Griekse sirenen die zeelieden de dood in lokten, met een drietal (als ik het goed herriner) danseressen, twee klassieke zangeressen en een moderne componist/zanger. De aria’s worden prachtig gebracht, de dans zat goed in elkaar, maar daar blijft het ook bij. Ik vond het best een boeiende voorstelling, en bij vlagen ook gewoon erg goed. Maar over het geheel genomen zou ik deze voorstelling niet snel aanraden.

Wat wel een echte aanrader is, dat is de eerste voorstelling die we in het project zagen. Of eigenlijk waren het twee voorstellingen: een double bill van Ballet met van Leth van Jeuk en Grip. Grip is het weemoedige verhaal van Marleine Dittrich, vertaalt door Lonneke van Leth zelf samen met trompetist Michael Varekamp. Boeiend, confronterend, intrigerend. Michael Varekamp, met band The Cosmic Scene, verzorgt tevens de live muziek bij de voorstelling Jeuk. Vijf musici, vijf dansers, de kleine zaal van Theater a/h Spui. Dat is dus dringen geblazen, en dat is precies waar de voorstelling over gaat: het hectische en drukke leven in de stad. Altijd dicht op elkaar, wrijving, korte momenten van rust gevolgd door explosies van activiteit. Met de opzwepende jazzy funky muziek van Cosmic Scene (met Hammond én Rhodes, wat wil je nog meer?) echt genieten! Ik weet eigenlijk niet of deze voorstellig nog te zien is, ik zou er graag nog een keer heen gaan. Gelukkig hebben we de DVD meegekregen, maar dat kan natuurlijk de live beleving niet evenaren.

Amsterdam Noord. Het heeft wel wat, maar eigenlijk heb ik er gewoon een hekel aan. Uitgestorven vlaktes, hier en daar een obscuur cafeetje of snackbarretje, en vooral veel wegopbrekingen. En dan heb ik het nog niet eens over dat gedoe met die pontjes. Nee, graag komen zal ik er wel nooit.

Het was even zoeken, maar na telefonisch contact met een vriend die er al eens was geweest kwam ik dan toch aan bij de kade waar de MS Stubnitz ligt afgemeerd. In de oude mijnenveger, een schip van echte degelijke oostblokkwaliteit, was (is, want terwijl ik dit schrijf in de trein terug is het nog aan de gang) de simuze ‘showcase’ aka bandjesavond.

Simuze, “jaja” denkt de vaste lezer, ga je het nu weer over simuze hebben. Ja, dat ga ik. Want hoewel dit al de derde of vierde simuze avond was, kon ik er vanwege allerlei logistieke problemen niet eerder bij zijn. Vanavond dus eindelijk wel, en het was gezellig!

Van de drie bands, heb ik er maar twee meegekregen. Eigenlijk maar anderhalf. Helaas, maarja ik moest toch weer op tijd op huis aan want morgenvroeg wordt ik weer verwacht op de extra palestina-workshop, een vervolg op de workshop waar ik al eerder over berichtte.

Kismet on stage below decks.

Hoe dan ook, bandjes! Allen in de categorie ‘gitaar’, als ik het wel heb. Als eerste was daar Kismet (of bedoel ik Kismet?), en dat was best lekker. Lekker stevig, lekker samenspel, meeslepend. De zanger trekt een aardige keel open, zonder meteen ‘rauw’ te worden. Oude bekenden ook van Simuze, ze staan al vanaf het begin met nummers op de site.

De tweede band die het podium in het ruim van de boot betrad was We vs Death, met op bas een van de initiatiefnemers van simuze zelf! Hoewel ze altijd instrumentaal speelden, zijn ze de laatste tijd aan het experimenteren met zang. De drummer verzorgt de zangpartij, en doet dat eigenlijk best goed.

Toen ik de boot af kwam stommelen (want ondanks mijn korte verblijf heb ik toch nog aardig wat bier naar binnen weten te krijgen) werd ik, om even te benadrukken dat het toch wel gewoon Amsterdam noord is, geconfronteerd met een lege achterband. Die zal dus wel weer lek zijn. Ach, dat mag ook best met een fiets die al zo’n 30 jaar oud is. Al met al een geslaagde avond, ondanks noord!

Nou, het is dan toch eindelijk zo ver. Todays art gaat morgen van start (vandaag was er al een voorprogramma in het paard). Ik heb vandaag geholpen met het opbouwen van het toneel en decor voor de voorstelling van NDT 2 morgen in de grote kerk. Ook vrijdag en zaterdag bevind ik me vooral in de grote kerk als stage hand. Ook heb ik geholpen bij de opbouw van het podium in de bibliotheek. Op het laatst moesten er nog wat zandzakken geplaatst worden, want er was een stormalarm afgekondigd.

De stad wordt al ingenomen door licht- en projectieinstallaties, led schermen en sonologen (zoals op de fotos van het Spuiplein). Voor wie todays art nog niet kende, het is echt een aanrader. Een van de betere festivals. En: in de stad, dus geen gedoe met modder en tentjes enzo. Zo’n 20 lokaties, varierend van theater a/h spui tot de vinger, van Korzo tot Grote Markt, van Grote Kerk tot bibliotheek.

Het is leuk om zo’n festival ook eens van de andere kant mee te maken. Toneel- en podiumtechniek heeft me altijd al mateloos geboeid. En het is eens wat anders dan hele dagen achter de computer zitten!