Congres GroenLinks
Vandaag het congres van GroenLinks. Een congres, dat is een bijeenkomst van GroenLinks leden en tevens het hoogste orgaan van de partij. Hier worden kandidatenlijsten vastgesteld, en besturen en afvaardigingen vastgesteld.
Heel vroeg al (vijf over tien) stond een voorstel op het programma van het partijbestuur om de afdracht aan de afdelingen te verlagen. Veel mensen slikten de uitleg van het partijbestuur dat het geen bezuiniging is, en dat actieve afdelingen er niet op achteruitgaan. Ik denk daar anders over, het bedrag dat van de afdelingen afgepakt wordt kan immers alleen ‘terugverdiend’ worden uit het afdelingsfonds. En daar kan maar 1 of 2 keer per jaar, voor een enkele actie, aanspraak op worden gemaakt.
Het voorstel is echter aangenomen, en het geld gaat vooral naar de landelijke campagnecommissie. Blijkbaar is GroenLinks toch een ‘top-down’ partij, en zijn de lokale afdelingen vooral vrijwilligersclubs die voor nop je folders uitdelen. Wat dit voor mij persoonlijk zal betekenen in relatie tot mijn rol in de afdeling Den Haag, daar ben ik nog niet uit. Er is in ieder geval een grote groep GL-ers die zijn vraagtekens heeft bij deze top-down cultuur. Er werd dan ook een motie ingediend, waarin het partijbestuur werd opgeroepen om in (bijna) alle provincies bijeenkomsten te organiseren om terug te gaan naar de wortels van de partij: de leden.
De pers vatte dit (en nog wat kinderachtig gepruttel eromheen) op als een richtingenstrijd en splitsing binnen de partij. Femke zou afgedaan hebben. Niets bleek echter minder waar, toen Femke na haar toespraak een behoorlijke ronde applaus binnen haalde.
Toch zijn er lieden binnen de partij die de hele motie nog af willen doen als een of ander complot met dubbele agenda’s (zo was er bijvoorbeeld op planeet groenlinks een logje van Christiaan Jongeneel). Daarbij negeren ze dus een grote groep mensen, en ik reken mijzelf daartoe, die zich wel degelijk ongemakkelijk voelen met hoe de politieke koers wordt bepaald. We zijn immers geen SP, waar de grote roerganger de koers mandateert!
Positieve boodschap van vandaag vond ik toch dat we, en Femke dus ook, eindelijk kleur bekennen: groen op 1 is de leuze voor de provinciale campagne. En dat werd hoog tijd, want milieu en natuur heb ik node gemist in de tweede kamer verkiezingen.
Groen op 1!
