Lijkt me duidelijk zo. We stonden vanochtend voor de aandeelhoudersvergadering van Nuon, een van de bedrijven die een nieuwe kolencentrale wil bouwen. Helemaal uit de tijd natuurlijk, maar de directeur van nuon ziet dat niet zo. Immers, de kolen van nuon zijn heel erg schoon! Ja, natuurlijk, schone kolen. De marketingafdeling kwam ook nog even langs om aanmeldformulieren voor natuurstroom uit te delen. Slim, dat wel. Maar of de mensen daar nou zo happig op waren??

Jawel, het is weer zo ver. Er kan weer gestemd worden op de meest evil europese lobby! De kandidaten zijn “BMW, Daimler and Porsche” met hun lobby tegen CO2 reductie, “Cabinet Stewart” die een als think-thank vermomde anti-Kyoto lobby van de VS leidt, “Viscount Etienne Davignon” die als adviseur van de comissaris ontwikkelingssamenwerken van de EU de belangen van zijn bedrijf goed weet te behartigen, de “EPACA” vanwege hun campagne tegen transparantie in het lobbywereldje en “Repsol” voor misbruik van subsidie voor schone energie.

Naast de Worst EU Lobbying award wordt 4 december a.s. ook uitgereikt de Wordt EU Greenwash award, voor de instelling of persoon die het meest misleidend zijn over de werkelijke ecologische impact van hun bedrijfsvoering. In deze categorie zijn de kandidaten Airbus, BAE systems (fabrikant van ‘milieuvriendelijke’ wapens), ExxonMobil, het German Atomic Forum en Shell.

Via de schoneluchttamtam bereikte mij het bericht dat woensdag a.s. een spannende dag gaat worden. Dan wordt namelijk de uitspraak van de raad van state inzake het hoger beroep aangespannen door milieudefensie en bewoners van de Veerkades en tegen de gemeente bekend gemaakt.

Het hoger beroep vraagt alsnog om maatregelen ter verbetering van de luchtkwaliteit op de Veerkades, door middel van de afsluiting van de Amsterdamse en Stille Veerkade in Den Haag voor vrachtwagens, de afsluiting van de beide Veerkades voor streekbussen en het afsluiten van de afrit van de A12 naar de Prins Clauslaan en de
oprit naar de A12 vanaf het Prins Bernhardstraatviaduct.

Laten we hopen dat de bewoners in dit hoger beroep wel gelijk en eindelijk eens wat lucht krijgen!

Er is inmiddels een groep kritici die kritiek hebben op de kritici (de meta kritici). Met een inderhaast uit de losse pols neergewakt manifest zetten zij de verhoudingen binnen GroenLinks nog eens extra op scherp, iets waar ze zelf nu juist kritiek op hadden. De kritici worden aangeduid als ‘Platvoet-indianen’ en ‘Leo Platvoet en zijn vriendjes’. Los van dat ze zo nogal denigrerend bezig zijn, en ik me hierdoor flink beledigd voel (ik sta achter hetgeen in het originele manifest werd bepleit, Platvoet ken ik verder niet echt, toch ben ik blijkbaar een vriendje van Platvoet en hoef ik daarom niet serieus genomen te worden), vraag ik me af wat de achterliggende gedachte is: uitroeien die kritici, net zoals de europeanen dit deden met de Amerikaanse indianen?

Kijkende naar de ondertekenaars van die zwakke parodie (alsjeblieft, laat het parodieren aan David over!) zie ik een aantal bekenden voorbijkomen. Zo zie ik dat de secretaris van de werkgroep oss de lijst heeft ondertekend (liever had ik natuurlijk gehad dat hij dit op persoonlijke titel zou doen, net zoals ik mijn naam niet als voorzitter van diezelfde werkgroep aan dat andere manifest verbind), en andere namen zie ik regelmatig terug op de planeet of in andere GroenLinks settings. Het komt mij voor (mischien zit ik er wel naast hoor), dat het vooral mensen zijn die zich om het linkse gedachtengoed bekommeren.

Dat is op zich prima, ik heb zelf niet zo veel met dat elitaire gewauwel over linkse politiek enzo, daar ben ik simpelweg niet intelligent genoeg voor (mischien ook wel desinteresse). Mij gaat het om groen, als de aarde naar de kloten gaat heb je niets aan vrijheid of geen vrijheid. En de hele liberale koers is nu juist tegengesteld aan zorg om het milieu!

In de laatste nationale verkiezingen was te merken hoe weinig groen GroenLinks eigenlijk is. Milieu was weer helemaal hip, Al Gore stond midden in de belangstelling, maar GroenLinks wist hier niet van te profiteren. In het debat miste groen volledig, het werd ook niet door GroenLinks op de agenda gezet. Welnee, we waren te druk met vrijheid eerlijk delen.

Op zich is dat prima, maar haal dan alsjeblieft het woordje ‘Groen’ uit de naam. Doop de partij om tot ‘LiberaalLinks’ of iets dergelijks. Houdt niet de schijn op dat je om groen geeft. Dan weet ik tenminste waar ik aan toe ben.

Arnoud merkt op Michels weblog nog op dat het verkiezingsprogramma is zoals het is, en dat de koers dus goed ligt. Ik was ook op het congres waar dat programma werd vastgesteld, en kan me herrineren dat het een nogal controversieel verkiezingsprogramma was. Het was helaas beperkt amendeerbaar, het grootste deel van de amendementen was voorafgaand aan het congres door het partijbestuur al met slecht onderbouwde argumenten van tafel geveegd. Beroep hiertegen werd onmogelijk gemaakt. Ik kan me ook herrineren dat een heleboel leden gefrustreerd de zaal verlieten, kreten als ‘na 30 jaar ben ik het zat, ik stop ermee’, ‘wat een stelletje liberalen’ en ‘wat doe ik hier’ uitbrengend. Dus zo vanzelfsprekend vind ik het niet dat het verkiezingsprogramma een goede weergave is van wat GroenLinks er nu van vind.

In reactie op dezelfde post op Michels weblog merkte Michel zelf op ‘de lage peilingen zijn net zo makkelijk toe te wijzen aan dat manifest. Dat is net zo zinnig als die peiligen toe te wijzen aan de koers.’. Ik moet Michel teleurstellen, maar we zitten nog steeds met de causaliteit der dingen. De dalende trend toeschrijven aan iets wat pas ruim na de inzet van die trend heeft plaatsgevonden is hetzelfde als van een gebouw afspringen in de aanname dat zwaartekracht iets is dat alleen invloed op je heeft als je het erkend.

Ik zei het in een eerdere post al: ik ben veroordeeld tot GroenLinks. Er is namelijk geen andere partij die zich inzet voor groen en milieu. Zodra er echter een partij komt die zich daar op richt, zonder allerlei stokpaardjes op het gebied van sociale politiek, dan ben ik een van de eerste leden. En het zou mij verbazen als ik de enige was die zo’n overstap serieus zou overwegen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben absoluut een linkse rakker, maar dat gaat veel en veel minder diep dan de groene overtuiging.

Laat ik dan toch eindigen met een paar positieve noten. Zo probeert Lisette de Boer in haar weblog de discussie terug te trekken naar waar het om gaat: de inhoud, dat ga ik met aandacht volgen (ik zit er zelfs aan te denken om even de Klijmij’s en en Vermasten uit mijn persoonlijke planeet te filteren tot het zuurheidsgehalte weer enigszins is gedaald, ik wordt namelijk agressief van denigrerende opmerkingen over mijn persoontje en dat leidt weer tot een spiraal van zure berichtjes, niet productief).

Daarnaast, ik zei het eerder al, terug naar de basis! Gisteren was er weer een plenaire bijeenkomst van onze haagse werkgroep milieu, een werkgroep waar ik me als bestuurslid de afgelopen tijd flink voor heb ingezet. Hoewel het ook hier even mis dreigde te gaan met zuurheid in verband met het Erasmusveld en de volkstuintjes (zuur doen en conflicten zijn nu eenmaal verleidelijk, volgens de Budhisten omdat je dan een vals gevoel van ‘ik leef’ krijgt) ben ik erg blij met deze groep. Een aantal zeer deskundige, geinterreseerde (soms zelfs gepassioneerde) groene heren en dames, die zich samen sterk maken voor het groen in Den Haag. En dat is hard nodig, met de betonsocialisten van het PvdA en de liberalen van de VVD.

Tot slotterdeslot, de evaluatiebijeenkomsten. Binnenkort gaan we samen met Delft en enkele andere afdelingen een bijeenkomst organiseren ter voorbereiding op de ‘officiele’ bijeenkomst in Rotterdam. In voorbereiding daarop weer een lokale bijeenkomst in Den Haag zelf. Daar zal het niet gaan over indianen en elites, maar over inhoud.

(disclaimer: geen van het bovengenoemde dient opgevat te worden als een persoonlijke aanval, graag wil ik met eenieder door een deur blijven gaan)

Dinsdag 17 april is weer het maandelijkse milieucafe van het haags milieu centrum. Een van de onderwerpen wordt als volgt aangekondigd: