Jawel, eindelijk een nieuwe telefoon! Gelijk maar postie geïnstalleerd, dat is een plugin voor wordpress om via email te bloggen. Nu kan ik dus mobiel bloggen zonder helemaal de laptop op te moeten starten, en met foto. En wie is nou een beter proefkonijn dan mijn nietsvermoedende kat Couscous?

Vandaag het congres van GroenLinks. Een congres, dat is een bijeenkomst van GroenLinks leden en tevens het hoogste orgaan van de partij. Hier worden kandidatenlijsten vastgesteld, en besturen en afvaardigingen vastgesteld.

Heel vroeg al (vijf over tien) stond een voorstel op het programma van het partijbestuur om de afdracht aan de afdelingen te verlagen. Veel mensen slikten de uitleg van het partijbestuur dat het geen bezuiniging is, en dat actieve afdelingen er niet op achteruitgaan. Ik denk daar anders over, het bedrag dat van de afdelingen afgepakt wordt kan immers alleen ‘terugverdiend’ worden uit het afdelingsfonds. En daar kan maar 1 of 2 keer per jaar, voor een enkele actie, aanspraak op worden gemaakt.

Het voorstel is echter aangenomen, en het geld gaat vooral naar de landelijke campagnecommissie. Blijkbaar is GroenLinks toch een ‘top-down’ partij, en zijn de lokale afdelingen vooral vrijwilligersclubs die voor nop je folders uitdelen. Wat dit voor mij persoonlijk zal betekenen in relatie tot mijn rol in de afdeling Den Haag, daar ben ik nog niet uit. Er is in ieder geval een grote groep GL-ers die zijn vraagtekens heeft bij deze top-down cultuur. Er werd dan ook een motie ingediend, waarin het partijbestuur werd opgeroepen om in (bijna) alle provincies bijeenkomsten te organiseren om terug te gaan naar de wortels van de partij: de leden.

De pers vatte dit (en nog wat kinderachtig gepruttel eromheen) op als een richtingenstrijd en splitsing binnen de partij. Femke zou afgedaan hebben. Niets bleek echter minder waar, toen Femke na haar toespraak een behoorlijke ronde applaus binnen haalde.

Toch zijn er lieden binnen de partij die de hele motie nog af willen doen als een of ander complot met dubbele agenda’s (zo was er bijvoorbeeld op planeet groenlinks een logje van Christiaan Jongeneel). Daarbij negeren ze dus een grote groep mensen, en ik reken mijzelf daartoe, die zich wel degelijk ongemakkelijk voelen met hoe de politieke koers wordt bepaald. We zijn immers geen SP, waar de grote roerganger de koers mandateert!

Positieve boodschap van vandaag vond ik toch dat we, en Femke dus ook, eindelijk kleur bekennen: groen op 1 is de leuze voor de provinciale campagne. En dat werd hoog tijd, want milieu en natuur heb ik node gemist in de tweede kamer verkiezingen.

Groen op 1!

Het predikaat ‘milieuvriendelijk’ wordt vaak te pas en te onpas op van alles geplakt. Zoals bijvoorbeeld de waterstofauto. Dat voor de productie van de brandstofcellen waarin het waterstof wordt opgeslagen hele natuurgebieden in Rusland worden afgegraven om allerlei zeldzame metalen te delven, dat laten we voor het gemak maar even weg.

Maar ook de bio-brandstof die gemaakt wordt uit bijvoorbeeld palmolie kent zijn prijs. Hele oerwouden moeten wijken voor een monocultuur van palmolie palmen.

Maar de jacht naar het bio-predicaat kent ook zijn sociale gevolgen. Zo las ik in The Register (el reg voor intimi), dat de behoefte aan bio-brandstoffen in met name de verenigde staten zorgen voor een stijging van de prijs van mais in Mexico. En mais maakt nu juist een groot deel uit van het dieet van de gemiddelde Mexicaan. Het eten is dus behoorlijk in prijs gestegen.

Het geeft maar weer aan dat je de problemen alleen maar verschuift door de huidige mate van energieconsumptie anders in te vullen. Echte oplossingen zorgen voor besparingen, daar hoef je geen problemen voor te verplaatsen.

Hij draait al een tijdje op proef, maar vandaag is de officiele bekendmaking: Simuze heeft nu ook een stream! Deze webradio speelt 24 uur per dag muziek die door artiesten is geupload op de site van Simuze. Alle muziek is uitgebracht onder een creative commons licentie. Mijn eigen bedrijf (Sonologic) is de sponsor van de stream, en ik heb dan ook een automatische DJ geschreven om de plaatjes aan elkaar te draaien.

Een creative commons licentie is veel vrijer dan de gangbare licenties die de platenmaatschappijen bieden. Afhankelijk van de keuzes van de auteur, kan muziek die is uitgebracht onder creative commons vrijelijk verspreid worden (mits, over het algemeen, met naamsvermelding), en vaak zelfs zonder problemen met royalties worden bewerkt en opgenomen in eigen werk. Dat wil zeggen, zolang dat eigen werk ook weer onder dezelfde licentie wordt uitgebracht.

Het aanbod op Simuze is groot: inmiddels bijna 1000 tracks varierend van hiphop tot klassiek en van metal tot raggea. De artiesten varieren van supportersclub tot blaasorkest, en van bar-bandjes tot professionele musici. De kwaliteit is over het algemeen vrij goed, hoewel er een aantal uitschietters tussen zitten (zowel in positieve als negatieve zin).

Voor de liefhebbers van het betere electronische genre (dus niet de ouderwetse stamp house, die overigens ook vertegenwoordigd is, maar abstracte electronische soundscapes) is er best nog een en ander te ontdekken. Het jazz genre is wat onder vertegenwoordigd helaas, daarentegen zit er best veel goeie rock in de collectie. Meer dan de moeite waard.

Tot slot: de automatische DJ. Hierover zeg ik op de site van Simuze het volgende:

“Voor het streamen wordt icecast gebruikt, een open variant van de bekende shoutcast server. De streaming server wordt gevoed door een programma met de naam ices0, deze speelt steeds een nummer af. Voor het bepalen van het volgende nummer worden de volgende factoren beschouwd:

• Hoe lang is het geleden dat dit nummer al op simuze staat, nieuwe
  nummers maken meer kans gespeeld te worden;
• Hoe lang is het geleden dat dit nummer voor het laatst gespeeld
  werd, hoe langer geleden dit is hoe meer kans dat het nummer
  gespeeld wordt;
• Hoe lang is het geleden dat een nummer van dezelfde artiest werd
  gespeeld, wederom hoe langer hoe meer kans op spelen;
• Hoe ver staat het genre van dit nummer af van het genre van het
  vorige nummer, hoe dichter de genres bij elkaar liggen hoe meer kans
  dat het nummer wordt gespeeld.

Dit alles wordt bij elkaar opgeteld, waarna nog een random component wordt toegevoegd. Voor de geinteresseerden is het script te vinden op http://www.sonologic.nl/Projects/Playlister.

Dit alles zorgt ervoor dat de overgangen niet al te plots zijn, maar dat het een smooth geheel vormt. Enkele verbeteringen die nog in de pijplijn zitten: een voting systeem, waarmee nummers en/of artiesten positief of negatief kunnen worden beoordeeld en het opschonen van de genres.�