Roma (quatre)
(geschreven op zaterdag 18 augustus 2007)
Deense delegatie met op de achtergrond het colloseum
De laatste dag in Rome. De groep is inmiddels gereduceerd tot een man of vijf. Als eerste stond het colloseum op het programma, een van de ‘major sights to see’ zal ik maar zeggen. Beetje druk, een wachttijd van 1.5 uur. Ach, van de buitenkant ziet het er al boeiend uit, dus na wat naar binnen te hebben gegluurd via de diverse ingangen liepen we verder. Niet ver van het colloseum de lunch genutigd. Pizza met champignons, lekker maar niet bijzonder. Wel bijzonder dat een tentje zo dicht bij het colloseum helemaal niet duur is.
Uiteraard onderweg ook nog een aantal kerken bezichtigd. Want kerken daar breek je dus je nek over in Rome. De ene nog bombastischer dan de andere. In schril contrast daarmee de volgende bestemming: de catacomben. Hier liggen zo’n 300.000 mensen begraven, met name uit de eerste helft van het eerste milennium. In de grond is een enorm stelsel van gangen uitgegraven. De bijzondere grond is door het contact met lucht keihard geworden. Raar is het wel om tussen de muren te lopen, met om je heen letterlijk honderden stoffelijke overschotten.
Zeker als je in de groep (je mag alleen naar binnen met een gids) een compleet neurotische amerikaanse moeder met twee kinderen hebt. De moeder schiet van ‘oh interessant, dat wil ik zien’ naar ‘excuse me excuse me laat me erdoor waar z’n m’n kinderen, guys guys’. Totaal gestoord. De kinderen zagen het stoicijns en apatisch aan.
Il padre del TWiki (Peter Thoeny) in de bus
Op weg naar de catacomben, met de bus, maakten we kennis met de rijstijl van een buschauffeur die nodig naar het toilet moet. Voet op het gas, en alleen remmen als er gestopt moet worden voor een halte. Links, rechts, en de passagiers vliegen en rollen door de bus. Best grappig. Op de terugweg begonnen de lange dagen ons toch op te breken. Inmiddels waren we met z’n 3-en over: ik, Peter (oprichter van TWiki) en Carlo (onze kersverse usability expert). Tijdens de terugrit begonnen we enigszins in te kakken.
Goed, na nog even een enorme kerk te hebben bezichtigd, met een orgel dat ik graag eens zou horen spelen, zijn we dan toch eindelijk de metro ingedoken. De stations en tunnels zijn oud, maar de metrostellen zijn redelijk modern. Geen compartimenten, maar van voor tot achter doorgang, vergelijkbaar met de nieuwe metrolijnen in Parijs (o.a. La Defense). En erg goedkoop, voor 1 euro heb je een ritje in de metro. Ongeacht instap- en uitstaphalte. Wel geld er een tijdsduur, na 75 minuten is het kaartje niet meer geldig.
Toen we vervolgens bij de Fontana di Trevi aankwamen, zaten we er wel doorheen. Wat een irritante plek. Toegegeven, de fontein is best aardig hoor. Maar wat een drukte, toeristen en verkopers van toeristengadgets die irritante geluidjes maken. Na snel wat kiekjes te hebben geschoten zijn we gevlucht naar het hotel. Aldaar scheidden, na een drankje, onze wegen. Ik ben met de metro terug gegaan naar het station. Even een stuk pizza gehaald bij een tentje naast het station, flesje drinken, en in de trein naar het vliegveld.
Blijkt dat het vliegtuig behoorlijk vol zit, en er dus nog geen stoel voor me is gereserveerd. Bij de gate aangekomen is het inderdaad erg druk, compleet met irritant ventje met gitaar die denkt dat iedereen zit te wachten op zijn gepingel. De dames van Alitalia doen wat onduidelijk over hoe druk het dan is en wat dit voor me gaat betekenen. De indruk ontstaat als zou het zelfs kunnen gebeuren dat ik helemaal niet mee zou kunnen. Curieus, want ik heb toch echt betaald voor een plekje. Dit schijnt normaal te zijn bij KLM, ik vlieg niet zo vaak (in fact, dit was de tweede keer in mijn hele leven dat ik een vliegreis ondernam), dus ik snap er niets van. Nouja, uiteindelijk komt het toch allemaal nog goed, en zit ik een vliegtuig vol met jengelende kinderen, gezinnetjes en tienerstelletjes, op weg naar Nederland, waar het 10 graden kouder is.
Gelukkig is de volgende TWiki community summit in Berlijn (of nouja, eigenlijk de volgende-volgende). Dat is mooi, want over Berlijn hoor ik goede verhalen en daar kan ik makkelijk met de trein komen. Niet dat Rome geen leuke stad is hoor! Ik heb genoten, en kom er zeker nog eens terug. Maar dan als onderdeel van een rondreis door Italie. Want ik moet er niet aan denken meer dan 5 dagen in dat toeristische circus te verblijven!
