Kortzichtige vorm van repressie

Precies een week geleden verschenen op de site van GroenLinks Den Haag schriftelijke vragen van, door mij overigens zeer gewaardeerd, raadslid David Rietveld over de ‘mosquito’. Dit is een apparaatje dat een hoogfrequente toon uitzend, onhoorbaar voor de meeste mensen maar wel hoorbaar voor muggen, en jongeren…

Het apparaatje wordt door particulieren ingezet om hangroepjongeren het leven zuur te maken, in de hoop dat ze een ander plekje opzoeken. Raadslid Rietveld ageert tegen dit apparaat, omdat “het inperken van de bewegingsvrijheid in de openbare ruimte uitsluitend is voorbehouden aan de overheid, en dat daar een democratisch gelegitimeerd besluit aan ten grondslag moet liggen, dat voldoende inhoudelijk is gemotiveerd”. Hij pleit er voor particulieren die dit apparaat inzetten tegen overlast aan te pakken.
Ik vind dit een kortzichtige reactie van ‘mijn’ fractie, liet ik ze gisterenavond tijdens het wekelijkse fractieoverleg weten. Natuurlijk, zo’n apparaat zorgt zelf ook weer voor overlast. Naast de overlastveroorzaakers zijn baby’s, dieren en jongeren die niets misdaan hebben de pineut. Maar dat mensen zich blijkbaar genoodzaakt voelen zo’n apparaat in te zetten, dat zegt iets. Ik begrijp dat best, hoezeer ik ook vind dat je het eigenlijk niet kunt maken. Als je al 11 jaar lang met overlast van doelloos rondhangende jongeren te maken hebt, dan grijp je alles aan om je leven weer enigszins aangenaam te maken.

En wat doet GroenLinks? Die gaat je vervolgens bestraffen. Terwijl zo’n apparaat slechts een symptoom. Ik had graag gezien dat de fractie wat dieper had nagedacht, en had ingezien dat als je het probleem wegneemt, de noodzaak voor zo’n mosquito ook verdwijnt.

Maar wat blijkt, de oplossing voor het onderliggende probleem is ‘dan moet je de politie bellen’. Goed, los van het feit dat de politie over het algemeen alleen maar komt als er bloed vloeit (niet mijn woorden, maar die van de politie zelf), is dat natuurlijk ook gewoon het probleem verplaatsen. “Foei, “, zegt oom agent. “En nu wegwezen!”. En men gaat 100 meter verderop door met zieken. Het zet geen zoden aan de dijk.

Mensen die met deze overlast zitten, voelen zich in de steek gelaten. De politie komt niet, de overheid doet niets. Dan worden ze door een buurman, een kennis gewezen op het stukje op de site van GroenLinks. Volgens mij denk je dan ook “typisch GroenLinks, neemt het weer op voor de veroorzakers en laat ons in de kou staan”. Geeft ze zelfs nog een trap na.

Ik denk ook niet, hoewel dat natuurlijk maar bijzaak is, dat dat erg handig is als we over 2 jaar nog wat stemmen willen halen. Hoewel Arnoud tijdens het fractieoverleg gisterenavond fijntjes opmerkt dat ‘die mensen die voor repressie zijn niet op GroenLinks moeten stemmen’. Ik denk niet dat mensen die zo’n mosquito in huis halen per definitie geen GroenLinks stemmers zouden zijn, maar dat na deze schriftelijke vragen in iedergeval zeker nooit meer zullen worden.

En dat terwijl er best andere manieren zijn om met dit probleem om te gaan. Zo is er in Ypenburg een initiatief gestart waarbij ouders uit de buurt, zowel ouders van ‘hangers’ als andere ouders, samen aan de slag zijn gegaan om de overlast aan te pakken. Het is effectief, heb ik vernomen van mensen uit de buurt. Ga dus als GroenLinks niet met de handen over elkaar zitten, wachten tot bewoners elders dergelijke initiatieven gaan ontplooien. Nee, meng je actief in de problematiek en stimuleer dit soort initiatieven! Laat de gemeente faciliteren in buurten waar het probleem aan de orde is!
Ik begrijp het ook wel een beetje hoor, er staat wat in de krant, je moet scoren dus bedenk je vanuit het steriele ijspaleis, ver van de sores van ‘het volk’, een setje schriftelijke vragen. Jammer en niet des GroenLinks dat dat dan op zo’n kortzichtige manier moet. We zijn toch zeker de SP niet!

Flattr this

6 Responses to “Kortzichtige vorm van repressie”

  1. Arnoud Boer Says:

    Ha Koen, ter info: de SP wil van de mosquito af, omdat de zoemer volgens de fractie mogelijk gehoorschade oplevert voor kinderen en jongeren en ook inbreuk zou kunnen maken op hun persoonlijke levenssfeer. Een poging van de SP om de verkoop en het gebruik van de mosquito te verbieden, strandde vorige week dinsdag in de Tweede Kamer.

    Verder eens met je oproep om actief mee te helpen aan preventie van overlast. Maar verder kan ik me, zoals gisteren al bleek, me prima vinden in de opstelling van David Rietveld. Dit betekent mijn inziens niet dat mensen die repressie willen inzetten niet bij GroenLinks terecht kunnen, maar ik zou het wel willen beperken tot repressieve middelen ingezet door de overheid die legaal zijn. De mosquite kan en mag niet ingezet worden door particulieren. Ben ik een keer voor het handhaven van de wet, is het weer niet goed… ;-)

  2. Krispijn Beek Says:

    @Arnoud: handhaven van de wet doe je toch via repressie? :P

    Daar ben ik groot voorstander van, mits in combinatie met een preventief pakket van maatregelen om bewoners van een buurt andere instrumenten en mogelijkheden te geven om overlast in hun buurt aan te pakken.

  3. Arnoud Boer Says:

    @Krispijn: de taak van veiligheid en het geweldsmonopolie liggen bij de staat. Laten we dat maar zo houden. Als iedereen naar eigen goeddunken mosquitos, veiligheidscamera´s, of iets anders wat mijn creativiteit te boven gaat op gaat hangen omdat hij of zij last heeft van jongeren, ouderen of (vul zelf maar iets in), dan voel ik me daar in elk geval niet prettig bij. Anderen wel blijkbaar, maar ik niet.

  4. Krispijn Beek Says:

    @Arnoud: helemaal met je eens dat het geweldsmonopolie bij de staat ligt en hoort te blijven liggen. Neemt niet weg dat ik me ook erg onprettig voel bij het idee dat mensen jaren met overlast moeten leven (ik vond 3 maanden al erg lang kan ik je vertellen). Zoals wel vaker vergeet de monopolist dan het belang van de klant uit het oog. Het ophangen van een mosquito of camera zie ik als een schreeuw om hulp van bewoners. Ik vind dat de de kant van de bewoners vergeten wordt in de vragen, zelf zou ik voor een volgende keer een tweesporen aanpak adviseren:
    1) Hoe heeft dit zo uit de hand kunnen lopen en wat gaat u doen om de overlast voor de bewoners aan te pakken?
    2) Bent u het eens met GL dat het ophangen van apparaten, zoals de mosquito, door bewoners onwenselijk is en wanneer gaat dat apparaat weg?

    Veiligheid is geen overheidsmonopolie, daar heeft de burger ook zelf een taak. Simpel voorbeeld: Je voordeur en je fiets doe je op slot. En zonder aangiftebereidheid of getuigenverklaringen van burgers is het verdomd lastig om de wet te handhaven voor de politie. Ik moet dan weer niet denken aan een samenleving waar op iedere straathoek een agent staat, doe mij maar een samenleving die weerbaar is en zelf onderlinge problemen kan oplossen. Waar dat niet lukt heeft de overheid de schone taak om te interveniëren en burgers te helpen. Bij voorkeur preventief, maar als het niet anders kan via handhaving van de wet en dus repressie.

  5. Arnoud Boer Says:

    @Krispijn: zelf zie ik niks in overlast met overlast bestrijden, maar ik ben het met je eens dat je bewoners die overlast ervaren serieus moet nemen. Dat doe je niet door ze toe te staan mosquitos te gebruiken, maar ik geloof dat we het daar wel over eens zijn. Je ´tweesporenaanpak´ kan ik prima mee leven.

  6. Koen Says:

    Overigens bestaat de ‘mosquito’ in een of andere vorm al jaren. Ik kan me herrineren dat ik 13 was en een zelfbouwproject in een electronicatijdschrift las van zo’n apparaatje. Waarom dan nu dus ineens al die ophef, dat is me onduidelijk. Daarnaast vraag ik me ook af hoe groot dit probleem nu werkelijk is: hoeveel van die apparaten zijn er dan wel niet in Den Haag ?? Zijn ze er uberhaupt, of gaat het simpelweg om geruchten?

    Krispijn begrijpt mijn punt helemaal, als hij zegt dat hij de apparaatjes ziet als schreeuw om hulp. Ik heb ook eens met overlast te maken gehad, geen hanggroepjongeren maar geluidsoverlast. Electrische gitaren midden in de nacht bij de buren naast ons, gabbers aan de drugs onder ons. Praten met de mensen leidde tot niets, de woningbouw verwijst naar de politie en de politie komt niet en als ze komen is het om te zeggen dat het een zaak van de woningbouw is. Als dat maanden duurt, ga je je rationaliteit verliezen en grijp je *alles* aan om je leven weer normaal te kunnen leiden. Dan verdwijnen idealen al gauw als sneeuw voor de pragmatische zon.

    “Ben ik een keer voor het handhaven van de wet, is het weer niet goed… ;-)”, ik vroeg me al af ‘sinds wanneer zijn wij voor regels-zijn-regels’? :)

Leave a Reply