Vanavond was collega-groenlinkser Michel Klijmij op bezoek in het pandje van GroenLinks Den Haag om te vertellen over zijn reis naar Palestina. Hij ging daar met zo’n 23 andere jongeren heen, om van dichtbij mee te maken hoe het leven is in bezet gebied.

En daar wordt je niet vrolijk van. Het is schokkend om te zien hoe Palestijnen te lijden hebben onder Israelische paranoia. De beruchte checkpoints bijvoorbeeld, waar 18 jarige knulletjes van het Israelische leger de ‘orde bewaken’. Palestijnen worden verplicht zich uit te kleden ten overstaan van 100-en mensen. Worden de soldaatjes zenuwachtig, dan kan het zo gebeuren dat je als Palestijn uit de rij wordt gepikt en uren aan marteling wordt onderworpen. Slaan dus, met stokken en geweren. Van die opgefokte ventjes, die ze hier in het parate peleton van de ME zouden stoppen, die ongestraft hun frustraties over de situatie waarin ze gewdongen verkeren afreageren.

Michel vertelt over de excessen, laat foto’s zien. Een school in een vluchtelingenkamp langs de beruchte muur (de apartheidsmuur, security fence, of hoe je hem ook wilt noemen), waar kinderen af en toe met steentjes naar een toren in de muur gooien. De soldaten in die torens schieten de kinderen gewoon dood. Zonder schroom. Pats, kogel door het hoofd.

Een Palestijnse stad, met midden in een Israelische enclave. Een ommuurde nederzetting. De Palestijnen die zich in de straten hieromheen wagen, moeten vrezen voor hun leven. De Israelis gooiden met bakstenen, totdat er netten boven de straten werden gespannen. Nu gooien ze met bijtende chemicalieen.

Het wonen in nederzettingen wordt bevorderd door flinke overheidskortingen op woonkosten. En als je je in een nederzetting vestigt, krijg je van de regering ook nog eens een geweer cadeau! Kun je lekker op Palestijnen schieten.

Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Gewone mensen die een leven proberen op te bouwen, door te studeren of te werken. Dus niet van die stenengooiende relschoppers met Palestijnen-sjaaltjes, maar mensen zoals jij en ik. Ze worden geisoleerd, vernederd. Hun scholen worden platgebombardeerd, want wie leert metaalbewerken kan ook wapens produceren zo redeneert Israel! Waarom gedragen de Israeli’s zich zo beestachtig? Ik wordt er kwaad om.

Ze zijn bang, en weten uit angst niet meer wat ze moeten doen. Ze schieten maar in het rond, denken dat als ze alle Palestijnen uitmoorden, genocide, ze dan niet meer bang hoeven te zijn. En zo creeeren ze hun eigen vijand, een self-fullfilling prophecy. Want een heel volk uitmoorden, dat lukt niet. En degenen die overblijven, zijn kwaad en willen gerechtigheid (of worst-case: wraak).

Ik wil niet uitvlakken, dat er ook Palestijnen zijn die Israeli’s kwaad willen doen. Door zelfmoordaanslagen. Maar de reactie van Israel op dit gevaar is buiten alle proporties, krankzinnig en ontzettend zinloos.

Is er een uitweg? Er zijn initiatieven om Palestijnen en Israeli’s dichter bij elkaar te brengen. Zoals breaking the silence, waar Israelische soldaten een boekje open doen over de misstanden en schendingen van mensenrechten die zij zelf hebben meegemaakt. Maar zolang de Israelische regering de haat in stand blijft houden, zie ik het helaas somber in.

Michel (en zijn medereizigers) moeten als tegenprestatie voor de gratis reis ieder 150 mensen in persoon over hun ervaringen vertellen. Ik kan iedereen aanraden, om ze uit te nodigen! De foto’s, de beelden, de verhalen, het wordt een realiteit in plaats van een newsitem op het acht uur journaal.

Gisteren was de Nederlandse viering van software freedom day, een jaarlijkse dag ontstaan uit een initiatief tijdens een VN conferentie in 2003. Op deze dag is het de bedoeling om open source, open standaarden en wat dies meer zij onder de aandacht te brengen bij het grote publiek. In Utrecht had de Nederlandse Linux Gebruikers Groep (NLLGG) daarom een dag georganiseerd met lezingen en een bazaar.

Een uitgelezen gelegenheid dus om onze GroenLinks werkgroep open source software onder de aandacht te brengen. Ik zelf kon echter geen tafel bemensen, ik was uitgenodigd om een lezing te komen geven over open search. Daarnaast moest ik ‘s ochtends nog meehelpen met de organisatie van het culturele weekend in de wijk waar het pandje van GroenLinks Den Haag zich bevindt.

Mijn praatje over open search werd goed ontvangen, en ik heb wat leuke nieuwe contacten opgedaan. Bij binnenkomst (of eigenlijk nog voordat ik binnen kwam) werd ik reeds gekaapt door de cameraploeg van source21.nl (die voor de gelegenheid weer in actie kwamen, officieel zijn zij niet meer actief). Zij hebben mij geinterviewd over open search, maar ook over de werkgroep open source van GroenLinks.

Ik vond het een hele gezellige middag, ook al was ik er maar eventjes. Veel mensen gesproken, bekenden en nieuwe bekenden. Er was ook gelegenheid tot CACERT assurance, dus ik heb weer even flink punten gescoord. Daarnaast nog een enkele PGP key fingerprint uitgewisseld om te tekenen.

Op 1 december 2007 zal ik weer een praatje houden voor de NLLGG, deze keer over open source en de politieke context. Ongetwijfeld zal ik dan stilstaan bij het rapport van de staatsecretaris over open source en de concrete plannen, dat wordt naar horen en zeggen op 12 december namelijk behandeld in het algemeen overleg van de cie. economische zaken.

Binnenkort komt collega-GroenLinkser Michel Klijmij langs in Den Haag om, geillustreerd met foto’s en film, te vertellen over zijn ervaringen in Palestina. Komt allen!

Ik heb best veel geleerd over Palestina tijdens deze workshop. Het top level domain .ps bijvoorbeeld, bestaat nog maar sinds 2004, en is eigenlijk best een doorbraak in de Palestijnse identiteit. Voor een top level domain is namelijk een ISO landcode nodig. ISO is een grote standaardisatieorganisatie. Dus met het uitgeven van het .ps domein en de ISO landcode is er, zo kun je beargumenteren, erkenning voor het bestaan van de Palestijnse staat.

En zo is het toendertijd ook in de ‘markt’ gezet: .ps is een uiting van patriotisme. Een echte Palestijn zet zijn site op .ps! In de praktijk blijkt dat echter tegen te vallen, tenminste als we kijken naar het online politieke debat. Weinig politieke (of educatieve / academische) sites blijken een .ps domein te hebben. En van de instellingen die wel een .ps hebben, is het niet hun primaire domain.

Er zijn verschillende redenen te bedenken. De centrale registratie van .ps domeinen bevind zich in Gaza, en wellicht zijn instellingen bijvoorbeeld bang om afhankelijk te zijn van een instelling in stad die hevig onder vuur ligt. Ook lijkt er weinig erkenning te zijn door externe sites, er wordt niet veel gelinked naar .ps domeinen.

Het onderzoek dat we gedaan hebben heeft ook een keerzijde. Kwaadwillenden (lees: Israel) zouden de informatie over waar de meeste sites zich bevinden of waar de meeste domeinen zijn geregistreerd bijvoorbeeld kunnen gebruiken met potentieel desastreuze gevolgen.

Dat is eigenlijk altijd het gevaar met dit soort onderzoek. Zo deden we bij govcom.org een tijd terug onderzoek naar censuur op internet. Een van de projecten was om op basis van een lijst van gecensureerde sites het ‘netwerk’ te vinden waarin deze sites zich bevinden (op basis van linking-analyse). De op die wijze nieuw ontdekte sites (pdf) waren voor een deel ook reeds gecensureerd, maar daarnaast vonden we sites die dat nog niet waren maar op basis van hun linkgedrag waarschijnlijk wel in dezelfde categorie vallen als de gecensureerde site. En dat kan natuurlijk voor de censor weer interessante informatie zijn.

De vraag die je zou kunnen stellen is dus: moeten we dit soort onderzoek wel in de openbaarheid brengen, of uberhaupt uitvoeren? Ik neig er naar om deze vraag met ja te beantwoorden. De resultaten zijn immers waardevol, en tonen op visueel aantrekkelijke wijze het e.e.a. over misstanden in onze wereld aan. Een echt goed antwoord formuleren vereist echter een flinke verhandeling over ethiek in de wetenschap, en daar ben ik niet echt in thuis.

Vandaag de tweede dag van de workshop over de Palestijnse virtuele wereld. De eerste dag stond vooral in het teken van het verzamelen van gegevens, het voetwerk zeg maar. Deze datasets vormen het ruwe materiaal waarmee we de analyses voeden. Aan het eind van de workshop willen we een aantal visualisaties genereren, waaruit conclusies kunnen worden getrokken.

Een aantal van de aanwezigen kijkt naar de eerste visualisatie.

Vandaag alvast een voorproefje van deze visualisaties, bijvoorbeeld een geografische weergave van adressen van eigenaars van domeinen met de uitgang .ps (de Palestijnse TLD, Top Level Domain, net zoals .nl de TLD van Nederland is) en de adressen van de servers waar deze domeinen daadwerkelijk worden gehost. De conclusie: hoewel praktisch alle domeinen geregistreerd zijn door personen of organisaties uit Palestina, blijken de servers zich eigenlijk vooral in de verenigde staten te bevinden. Met Canada en Duitsland op een gedeelde tweede plaats.

Morgen zullen we ongetwijfeld meer visualisaties produceren, welke te zijner tijd ook publiekelijk beschikbaar komen. Mijn taak, als ‘lowly programmer’, bestaat voor morgen uit een verfijning van de geografische data van sites die in Palestina worden gehost. Verder houdt ik me bezig met het uitbreiden van een govcom.org tool, de issuecrawler, zodat we daarmee in kaart kunnen brengen naar welke andere sites een groep sites eigenlijk exact linkt (dit in tegenstelling tot de huidige modus operandi van de issuecrawler: co-link analysis).

Ik houdt het verder even kort, want vanavond was tevens de ALV van GroenLinks Den Haag. Het is dus al laat, en morgen wordt ik weer vroeg in het TEMlab verwacht voor de laatste dag van de workshop.